En toen moest ik bevallen....

Na 40 weken zwangerschap was ik er zo klaar mee! Maar toen wist ik nog niet wat er zou komen.. Deel 1

Ik werd snel zwanger, en voelde mij super goed.

Geen 1 dag misselijk geweest en geen moeheidsklachten, helemaal niks.Ik had alleen zin in ontzettend veel appels en aardbeien.Owja en de ijsjes van de Mac waren op sommige dagen niet aan te slepen.

Ik was echt het type zwangere ' ik eet gewoon wat ik wil, de kilo's komen na de bevalling wel'.

Na 37 weken zwangerschap had ik mijn eerste huilbui, ik kon niet meer. Buiten was het 30 graden en mn voeten waren harstikke opgezwollen. Ook slapen ging voor geen meter en ik was gewoon benieuwd naar ons kind.

40 weken en 2 dagen..Ik ging nog uit eten s'avonds met mijn vriend en ouders. Mn ouders waren eerder terug gekomen van vakantie omdat mn pa dacht dat het ging gebeuren nu..

We waren om 20:00 thuis en ik kreeg wat buikpijn. Gelukkig wel goed geslapen die nacht,maar het bleef zeuren. Dinsdag de gehele dag dezelfde klachten, maar eigelijk nog prima te handelen.

Dinsdag op woensdag nacht werd de pijn erger en kon ik alleen maar rondjes om het bed lopen. Ik had zo'n app gedownload waarmee je de weeën kon timen. Hilarisch vond ik het toen nog.. Zat totaal geen ritme in. Ik dacht nog steeds aan voorweeën, maar achteraf was ik al een dikke 30 uur bezig met de bevalling...

In de ochtend toch maar de verloskundige gebeld, en ze zei direct te komen......