8 jaar geleden
De keuze: Keizersnede of vaginale bevalling.
Omdat ik bij mijn eerste bevalling een keizersnede heb gehad heb ik nu de keuze: nóg een keizersnede of toch vaginaal.
Ik ben een beetje vroeg in mijn zwangerschap om hier al mee bezig te zijn maar sinds het onlangs ter sprake is gekomen krijg ik het niet meer uit mijn gedachten: keizersnede of vaginaal bevallen.
Mijn eerste bevalling liep niet geheel (of geheel niet) volgens plan. Met 38 weken moest ik met spoed echo's laten maken wegens een vermoeden van stuitligging. Dit bleek terecht en na meerdere erg pijnlijke en mislukte draaipogingen waarin de verloskundige vol verbazing riep dat 'het wel leek alsof ze een spelletje speelde', werd ik dan toch echt doorverwezen naar het ziekenhuis. Helaas was het ziekenhuis waar we praktisch naast wonen vol en moest ik naar een ziekenhuis op ruim een uur reizen van ons huis. Eenmaal daar is afgesproken de bevalling vaginaal te proberen, wat ik graag wilde, en de arts gaf aan dat er zo'n zeventig procent kans was dat het ook zou lukken. Toen ik echter de 40 weken passeerde en er nog geen enkel teken van bevallen was wilde de arts me eigenlijk direct inleiden. Ik schrok hier nogal van en heb het tot na het weekend weten te verzetten. Zo had ik ook nog even de tijd om te bedenken of ik dan toch niet liever meteen een keizersnede wilde. Achteraf zijn we erg blij dat we het verzet hebben want dat weekend braken mijn vliezen en gingen we alsnog naar het ziekenhuis waar vrij snel de weeen begonnen. Omdat het inmiddels twaalf uur 's nachts was drukte een verpleegster mijn man een briefje in de hand waarop de bezoektijden van het ziekenhuis stonden. Hij mocht niet blijven. Diezelfde verpleegster vertelde mij dat ik maar moest proberen te slapen. Die nacht was behoorlijk zwaar voor me. Ik heb die nacht om de 10 minuten heftige (rug)weeen gehad. Naast de rugklachten die ik al had vond ik de pijn in mijn rug bijna ondraaglijk. Ik heb de zuster twee keer geroepen in de vijf uur dat ik daar was. De tweede keer reageerde ze zuchtend dat ze me wel aan de monitor zou hangen maar dat als ik dit niet aankon ze niet wist hoe ik dan de rest van de bevalling zou uitzingen. Niet echt wat je wil horen op dat moment. Uiteindelijk kwam de gynaecoloog gelukkig toch voelen of ik al ontsluiting had en werd ik snel naar de verloskamer gebracht met 6cm ontsluiting. Ik heb zelf mijn man gebeld dat hij moest komen. Op de verloskamer werd ik op allerlei apparaten aangesloten en moest ik gedwongen op mijn rug liggen. Binnen de kortste tijd had ik volledige ontsluiting maar daalde de baby niet in. Toen dit na uren persweeen (waarbij ik niet mocht persen) nog steeds niet was gebeurd is er besloten tot een keizersnede.
Na de geboorte bleek dat het ziekenhuis zo vol zat dat alle kamers met meerdere nieuwe moeders moest worden gedeeld. Vaak kwamen er 's nachts nieuwe mensen bij. Ik kan me niet herinneren dat ik daar heb geslapen. Ik had teveel bloed verloren en was vaak te duizelig om op te staan.
Al met al heb ik geen goed gevoel aan de bevalling overgehouden.
Deze keer staat het al vast dat ik met 36 weken naar het ziekenhuis ga. Zelfs als de situatie nu wel perfect is voor een vaginale bevalling mag ik kiezen voor een keizersnede.
Na mijn eerste bevalling had ik eigenlijk besloten de volgende keer direct een keizersnede te nemen maar nu het er echt aan zit te komen weet ik dat niet zo zeker meer. Ik denk niet dat ik me ooit meer zou laten behandelen als toen en daarnaast is vaginaal bevallen natuurlijk. Het is beter voor je lichaam. Je hoeft je lichaam niet te vertellen dat het melk moet aanmaken en het buikje gaat een stuk sneller weg. Maar het doet wel pijn. Je kunt knipjes krijgen of uitscheuren (whaaa!) en er kunnen problemen ontstaan waardoor ik alsnog (na alle pijnen) een keizersnede nodig heb.
Een keizersnede heeft ontzettend veel nadelen (extra kolven voor melk, dikke buik, pijnlijk lang herstel en het risico van een operatie) maar na de vorige bevalling klinkt het me wel een stuk beter in de oren.
Wie heeft hier ervaring mee? En wat is/was jouw keuze?
Anneb
Ondanks dat ook mijn eerste bevalling niet zo goed verlopen is en uiteindelijk is geëindigd in een spoedkeizersnede, wilde ik graag gaan voor een natuurlijke bevalling. Gewoon, omdat het mij fantastisch leek om mee te maken. En met veel moeite, kan ik zeggen dat dat gelukt is! De eerste week vond ik heftiger dan na de keizersnede (door de hechtingen en anders ongerief), maar daarna ging het vele malen sneller beter met mij, dan na de keizersnede! Heerlijk om in de eerste dagen al meteen met je kleintje dingen te kunnen doen. Helaas maakte mijn bekkenpijn het wel wat minder na de bevalling, maar als ik het nog een keer moest doen, dan zeker weer een natuurlijke bevalling. En als bonus, mocht ik mijn kleintje zelf aanpakken! Dat was echt het meest fantastische van de hele bevalling!
Anoniem
Mijn eerste zoon is ook met een keizersnede geboren. Na 15 uur weeen had ik 9 cm ontsluiting, maar de kleine daalde maar niet in. Na urenlang al geen vordering besloot de gynaecoloog dat een keizersnede beter was. Uiteindelijk ook maar goed ook, want mijn zoon bleek 5050 gram! Dat had nooit gepast. Het herstel verliep helaas langzaam. Ook gedoe met borstvoeding en kolven (zoon moest bijgevoed worden vanwege grootte). En 2 dagen na thuiskomst moest ik nog even terug naar het ziekenhuis, omdat ik een infectie had (nog steeds onbekend waar, maar ik reageerde goed op antibiotica). Niet echt een droombevalling of droomkraamweek dus... Bij mijn tweede zoon liep ik al eerder bij de gynaecoloog om de groei in de gaten te houden. Hij ging dezelfde kant op als zijn broer... Vaginaal bevallen was nog altijd een optie in mijn ogen. De gynaecoloog zei: we kijken bij 38 weken hoe groot het kind is en hoe veel ontsluiting je hebt, maar voor de 39 weken gaan we niet ingrijpen. Bij 38 weken werd mijn zoon op 4000 gram geschat en alles zat nog "potdicht". Mijn gyn raadde me toen toch aan om een keizersnede in te plannen, want mijn zoon zou groot zijn, dus ik zou flink gehavend uit de strijd komen, mocht het toch lukken om vaginaal te bevallen (en er was natuurlijk een grote kans dat ik alsnog met een keizersnede zou eindigen). Ik ben toen toch voor de keizersnede gedaan en ik ben er echt van overtuigd dat ik de goede keus heb gemaakt. Als je een geplande keizersnede hebt, begin je uitgerust aan je kraamperiode. De vorige keer had ik natuurlijk al het grootste gedeelte van een bevalling erop zitten en was ik uitgeput. Bij mijn tweede zoon heb ik mijn om 7.30 gemeld bij het ziekenhuis, en had ik hem om 9.15 in mijn armen (4550 gram, dus ook een grote jongen). De borstvoeding kwam dit keer zonder problemen op gang en na 48 uur mocht ik naar huis. Heerlijk. Na 2 weken liep ik weer heen en weer naar het dorp, toch zo'n 5 km in totaal. Ik heb nog een litteken, maar eigenlijk valt het niet op. Verder echt niks overgehouden aan mijn 2 keizersnedes, alleen 2 prachtige zoons. Waar je ook naar kan kijken: in veel ziekenhuizen hebben ze tegenwoordig een Gentle sectio/natuurlijke keizersnede. Een keizersnede, maar ze proberen het zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen. Zo krijg je meteen je kindje op je blote borst, net zoals bij een natuurlijke bevalling en mag je je kindje bij je houden enzo. Ik wilde dat ze dat in mijn ziekenhuis destijds ook aanboden.. Wat je ook doet, doe dat waar je je goed bij voelt. Er is sowieso geen foute keuze.
Anoniem
Ik ben met de oudste ook met een spoedkeizersnede bevallen. Nu bij de tweede heb ik bewust gekozen voor een geplande keizersnede. Onze zoon lag net als onze dochter niet ingedaald en zelfs iets schuin. Ik had ook aangegeven dat ik niet weer ruim over de 40 weken heen wilde (vorige keer bijna 42weken (ander ziekenhuis)). Ik kreeg 3 opties: natuurlijke bevalling, ks inplannen en als het eerder begint vaginaal proberen. En de laatste optie ks inplannen en als t eerder begint dan alsnog Door naar de ok. Ik koos voor optie 2 omdat ik de deur voor een vaginale bevalling niet definitief dicht wilde gooien. De datum werd gepland (dag voor uitgerekende datum) en hij is niet eerder gekomen. Ik vond het een hele fijne bevalling. Natuurlijk heb je ongemakken maar de sfeer in de ok en het feit dat mijn man er heel de tijd bij mocht blijven maken dat ik er met een goed gevoel op terug kijk. Ik heb geen spijt. De 2e dag na de geboorte mocht ik al naar huis omdat t lichamelijk en geestelijk goed ging. Ik heb een hele fijne ervaring met de geplande keizersnede. Succes met de beslissing
annekakikie
Bij onze oudste dochter heb ik een spoed keizersnede gehad en bij onze jongste dochter wilde mijn arts dat ik weer een keizersnede deed. Ik was na 5 maanden namelijk bewust weer zwanger. Maar ik heb zelf bewust gekozen voor een natuurlijke bevalling in het ziekenhuis. Je herstelt gewoon veel sneller dan na een keizersnede. Qua de borstvoeding was er bij mij niet echt verschil. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar een natuurlijke bevalling omdat deze mij veel beter bevallen is. Succes met je keuze!