Beeld: Canva
Arianne: “Levensverwachting is bij die chromosoomafwijkingen ongeveer 1 jaar”
Na een afwijkende 13-wekenecho werd voor deze ouders niets meer vanzelfsprekend. Elke nieuwe echo bracht nieuwe zorgen, vragen en keuzes. In deze blog vertelt Arianne de Graaf hoe het vooruitzicht op een schisis en hartafwijking hun liefde alleen maar sterker maakte.
“Na de uitslag van de 13 weken echo volgden er nog veel echo’s”
“Natuurlijk begonnen ze bij de volgende afspraak weer over het weghalen van het kindje. Ze gaf als voorbeeld: Stel het kindje zou direct na de bevalling overlijden en we hebben bij mij een keizersnede gedaan, dan zit ik met wond en een dood kindje. Dat moet je niet willen, volgens de gynaecoloog in het ziekenhuis.
En ze haalde er ook nog bij dat een keizersnede risicovol is voor een eventuele volgende zwangerschap. Alsof wij daar mee bezig zijn…. nee, dit wilde wij echt allemaal niet horen. Wij hebben toen duidelijk gezegd dat wij er 100% voor gaan, en dat wij verwachten dat ons kindje net zo veel rechten zou krijgen als ieder ander kind.
Trisomie 21 of 23 dachten ze aan, omdat ze dachten te zien dat de onderkaak wat naar achter lag en wat ronder was dan normaal. En ook een schisis en hartafwijking kan daarbij horen.
Levensverwachting is bij die chromosoomafwijkingen ongeveer 1 jaar.
We konden voor verschillende onderzoeken kiezen. Zoals vruchtwaterpunctie en de NIPT-test. Wij hebben bewust geen verder onderzoek gedaan. Omdat het kindje welkom zou zijn, hoe dan ook.
We zagen steeds zo tegen de echo’s op. Ergens toch met een beetje hoop dat het wel mee zou vallen. Want je beseft niet dat dit jou overkomt, zulke verhalen hoor je altijd bij een ander.
Maar elke keer als we geweest waren, toch weer die bevestiging dat het echt een zorgenkindje zou zijn.
Met 22 weken hadden we een 3D echo. Om ons voor te bereiden hoe de schisis eruit zou zien. Omdat het een dubbele kaak en lipspleet was moesten we er ook maar vanuit gaan dat het gehemelte gespleten zou zijn. Dit konden ze niet goed zien op de echo’s
Het was bijzonder om te zien. Maar toch lastig voor te stellen hoe het in het echt zou zijn. Dit maakte ons nog nieuwsgieriger naar onze kleine. Ook van het hartje hebben we extra echo’s gehad. Om zo duidelijk mogelijk de krijgen wat de afwijking was. Daar zal ik een aparte blog over schrijven.”
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Bizar onderzoek: kan de geur van vet eten je baby al in de baarmoeder beïnvloeden?
Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”
Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”