Opgebiecht: “Ik heb regelmatig last van mom rage”
Daphne (34) ons open en eerlijk over haar mom rage: de woede die ze af en toe voelt richting haar dochters. “Mijn eigen hart breekt ook als ik zo tegen ze doe. Ik besef namelijk maar al te goed dat zij er niks aan kunnen doen, omdat ze nog zo klein zijn. Ik heb dan ook altijd spijt achteraf. Dan zeg ik sorry, geef ik kusjes en laat ik ze weten dat ik van ze houd. Maar het schuldgevoel blijft verschrikkelijk.”
“Vandaag de dag heb ik regelmatig last van mom rage. Dit gebeurt vooral als ik zelf moe ben of een lastige dag heb gehad. Ik ben gek op mijn meiden, maar soms zijn er dagen dat het ouderschap me te veel wordt en ik er niet meer tegen kan.”
Daphne, 34 jaar
Slapeloze nachten
“Mijn dochters zijn nooit goede slapers geweest. In het eerste jaar heb ik veel slapeloze nachten gehad, want ze maakten elkaar steeds wakker. Tegenwoordig vechten ze nog steeds veel tegen hun slaap. Dan word ik weleens kwaad. Zo heb ik een van mijn dochters weleens heen en weer geschud (niet heel hard) terwijl ik schreeuwde dat ze moest slapen. Naderhand was ik daar verdrietig van. Ik schrok van hoe ik zelf had gereageerd.”
Volgens de expert
Dorien Yassa is psycholoog en eigenaar van de praktijk Mom & Mind: “Gevoelens van boosheid en woede zijn een hele normale emoties, die passen bij de basisemoties die wij kennen. In het moederschap zie ik vaak dat het een combinatie is van ingehouden spanning of stress en onvervulde behoeften. Het moederschap is een enorme transitie, er zijn zoveel veranderingen, waarbij dingen soms ook niet zo gaan zoals je van tevoren had verwacht. Vaak is er een toename van stress in je leven; denk aan het combineren van werk, de zorg voor je kind(-eren), huishouden en een sociaal leven, waarbij moeders ook nog regelmatig voor anderen zorgen en geneigd zijn zichzelf weg te cijferen. Gevoelens van boosheid kan je zien als een signaal. Het is vaak een combinatie is van ingehouden spanning of stress en onvervulde behoeften.
Wanneer de woede aanhoudt of toeneemt, kan er meer aan de hand zijn. Denk aan een traumatische ervaring zoals een bevalling of een postpartum depressie. Kom je er zelf niet uit, zoek dan professionele hulp.”
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Win 3x een handgemaakte Palm Babydeken van Unknown Stories (t.w.v. €69,95)!
Bizar onderzoek: kan de geur van vet eten je baby al in de baarmoeder beïnvloeden?
Opgebiecht: mijn man en ik willen alles anders doen dan onze ouders
WAT ZEGGEN ANDERE MOEDERS?
Audrey van de Kimmenade
“Ja ik herken dit en ik denk eigenlijk dat bijna alle moeders dit herkennen! Ik heb het vaak als ik moe ben of gewoon ‘overwerkt’ of ‘overprikkeld’ ben. Natuurlijk probeer ik wel altijd eerst weg te lopen als ik merk dat ik heel erg kwaad wordt maar soms heb ik mezelf niet helemaal in de hand en schreeuw ik bijvoorbeeld voor ik het in de gaten heb, ik zeg wel altijd sorry daarna. Ik probeer mijn kinderen ook te leren dat je soms verkeerd reageert maar dat het belangrijk is om daarna na te denken over waarom het is gebeurd en vooral hoe je het anders had kunnen aanpakken, tegelijkertijd leer ik ze ook dat we allemaal maar gewoon mensen zijn.”
Cinderella Post
“Ik zelf herken deze mom rage al te goed helaas en je kunt niet alles tegenhouden alleen je best proberen te doen om het tegen te gaan ik sla ook op tafels ik gooi met deuren of pak er ook wel eens vast en inderdaad ook achteraf met spijt maar we zijn geen robot en het alleenstaande zijn is en kan zeker pittig zijn. Ik praat er gelukkig wel over en het is gewoon de onmacht waar ik zeker niet trots op ben.”
Sharon Maagdenberg
“(Over)vermoeidheid zorgt bij vele voor een kort lontje… als ik na een aantal korte nachten (buiten proportionele) boosheid bij mijzelf merk probeer ik voor de vulkaan uitbarst om tegen mijn oudste 2 (11jr + 6jr) uit te leggen dat ik heel erg moe ben en niet veel kan hebben en dat ik hun hulp kan gebruiken. meestal helpt dat om elkaar beter te begrijpen en relativeren…”