
Beeld: Canva
Laatst betrapte ik mezelf erop dat ik tegen m’n puber stond te praten… terwijl hij z’n oortjes nog in had. “Oh… praatte je tegen míj dan?” zei hij verbaasd, alsof ik zomaar ineens een rare stem in z’n hoofd was. En eerlijk? Ik moest er stiekem om lachen, maar ik dacht ook: wow… we leven echt in totaal verschillende werelden.
We zien het steeds vaker: pubers die met hun hoofd naar beneden geplakt zitten aan hun telefoon. Niet alleen thuis, maar ook op de fiets (met één hand sturen), op school of zelfs middenin een verjaardag. Wat ooit bedoeld was om te verbinden, lijkt nu eerder te zorgen voor stress, druk en keiharde verveling.
En jij als ouder? Jij zit daar. Met je vragen, je zorgen, je “hoe was het op school?” die beantwoord wordt met “weet ik niet” of een zucht. Je ziet je kind struggelen met die online wereld – altijd ‘aan’, altijd ‘erbij moeten horen’ en altijd bezig met wat anderen van ze vinden. En je vraagt je af: hoe bereik ik ze nog?
Onthoud dan vooral dat het geen onwil is. Ook al voel je je soms buiten spel gezet. Alsof je een ouderwets modem bent in een glasvezelwereld. Je wil er voor ze zijn, zonder dat je steeds de ‘boze ouder’ hoeft te zijn die weer begint over schermtijd. Maar zodra je er iets van zegt? Boem. Oogrol. Discussie. Deur dicht.
Maar weet je? Het hoeft allemaal niet zo zwaar. Je hoeft echt niet de TikTok-taal te spreken of zelf op BeReal te gaan. Wat pubers (ondanks al dat gebrom en gezucht) écht nodig hebben, is een ouder die er gewoon is. Zonder oordeel. Met aandacht.
En daar komt Aankoeteren™ om de hoek kijken.
Vertragen. Aanwezig zijn. Even samen niks moeten. Geen preek, geen plan. Gewoon zijn. Soms doe ik dat door gewoon naast m’n zoon op de bank te ploffen terwijl hij gamet, of door samen een kop thee te drinken zonder dat iemand z’n scherm aanraakt.
TIP VAN DE DAG
Plan een avondje zonder schermen – voor iedereen! Dus ook jij. Kaarsjes aan, spelletje erbij, of samen een foute film kijken. En nee, je hoeft echt niet meteen een diep gesprek te forceren. Maar geloof me, dat komt soms vanzelf. En als het niet komt? Dan heb je in elk geval gelachen om de film en popcorn gegeten. Ook goed.
In mijn boek Levenmetpubers Survivalguide vind je nog veel meer van dit soort tips. Geen saaie theorie, maar eerlijke verhalen, praktische ideeën én een flinke scheut humor. Want laten we eerlijk zijn: met pubers moet je óf lachen, óf janken. Ik kies voor het eerste.
Zin in meer gezelligheid, rust en échte verbinding? Je vindt mijn boek via www.levenmetpubers.nl
Je bent niet alleen. En hé, we doen allemaal maar wat — maar samen wordt het een stuk gezelliger 💛
Offlinegroet,
Cerès
MEER VAN DEZE SERIE
“Ik leefde nog steeds in zijn regels.”
Hoe mijn roze wolk eerder een grijze mist bleek
Het dubbele gevoel van december
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.