“Verhuizen, zo anders dan voorgesteld.”

“Nu een maand geleden zijn wij verhuisd. Eigenlijk zouden wij 2 oktober verhuizen, maar 1 oktober overleed onze Micha. We hadden 2 lege huizen. Eigenlijk alles lag al in ons nieuwe huis, maar de meubels stonden nog in ons oude huis. Beide huizen voelden niet als thuis. Vanuit de kerk was er een groep samengesteld die onze meubels wel wilden verhuizen. Dus zo geschiedde het, woensdag 5 oktober. Samen besloten wij Micha in zijn kistje te verhuizen, zodat hij de laatste 2 dagen op zijn eigen kamertje kon staan. 

Toen werd het

Middag

14:00

Jij ging je kistje in

Dat voelde niet oké

Jij hoort daar niet

Niet mijn lieve zoon

In een houten kistje

Maar het moest

Want samen

Gingen we verhuizen

Naar het nieuwe huis

Oude buren

Stonden buiten

Namen afscheid

Van jou

Nieuwe buren

Stonden buiten

Verwelkomden jou

In de nieuwe buurt

Zo dubbel

Zo bijzonder

Zo speciaal

Zo gewaardeerd.”