Beeld: Henrieke Blokhuis

,

“De eerste opnameweek met 11 zakken chemo.”

Author Picture

Maandag 31 oktober: melden we ons om 2 uur op de afdeling de kamer word toegewezen, 1 persoons wat wel fijn is bij een langere opname, we krijgen informatie en ze zegt dat we eigenlijk nog “vrij” zijn tot 8 uur vanavond en dan het infuus gestart zal worden met eerst liters vocht (7 liter), we besluiten om naar huis te gaan, en eten onderweg nog even samen wat, thuis kijken we een filmpje en om 7 uur vertrekken we weer naar het ziekenhuis, 8 uur word het infuus geprikt en word er gespoelt en vocht aangehangen, om 10 uur savonds ga ik weer alleen naar huis, je hebt gelukkig een goede nacht.

Dinsdag 1 november: s’ochtends word er weer gespoelt en daarna word de eerste zak chemo aangehangen die 2 uur doorloopt en daarna nog 1 die 4 uur doorloopt. Ik heb vandaag een dagje lumc te leiden voor Kyano, mijn zus is mee, wat wel fijn is, gelukkig waren ze redelijk tevreden (of mischien vonden ze de situatie allemaal al erg genoeg en bleven ze maar positief), niet achteruit gegaan en eigenlijk ook niet vooruit, maar dat wisten we want je doet nog helemaal niks met je arm en hand, wel kan je je al heel goed redden met 1 arm en je voetjes die je veel inzet, vonden ze erg leuk om te zien! Daarna terug naar huis om Kyano naar oma te brengen, Liam wilde graag mee naar papa, dus samen op naar Amsterdam.

Waar we door file ook nog eens langer dan 2 uur over doen.

De chemo loopt nog in, papa is wat moe en hoofdpijn maar verder een redelijk goede 1e chemo dag gehad, om 9 uur gaan mama en Liam weer naar huis, na 6 uur in de auto bij elkaar, en 2 ziekenhuizen verder zijn we om 10 uur savonds weer thuis.

Woensdag 2 november: vandaag 3 zakjes verschillende chemos, de vermoeidheid begint erg te komen en je krijgt het steeds wat zwaarder, logisch! 

1 zakje van 2 uur , 1 zakje van 4 uur, en 1 zakje van een half uur (dit is de bleomycine) en dit is volgens de artsen de pittigste, deze zul je 9 weken lang elke woensdag krijgen. 

Je hebt een hele zware avond en nacht! Zo heftig om dat te horen en je zo te zien.

De ochtend begin je je een klein beetje beter te voelen. Maar daarna komt de klap weer net zo hard terug. De nacht gaat redelijk. 

Donderdag 3 november: overdag ga je je steeds wat vervelender voelen, je krijgt weer 2 zakken verschillende chemos, weer 1 van 2 uur en 1 van 4 uur, dokter kerst komt langs om te vertellen dat je bij de volgende bleomycine een extra zwaar oppepmiddel gaat krijgen, dat is dus volgende week woensdag. 

Tegen de avond begin je misselijk te worden, maar het zakje voor de ontlasting die niet op gang komt, valt je ook niet erg goed! Gelukkig wel een redelijk goede nacht.

Vrijdag 4 november: ook vandaag weer de 2 zakken chemo bij elkaar dus 6 uur aan de chemo, 

Je voelt je weer helemaal niet lekker wat een zware weg is dit en het is net begonnen! 

Zaterdag 5 november: hetzelfde verhaal, weer 2 chemos en je ziet het allemaal even niet meer zitten, elke dag chemos en liters vocht, je voelt je letterlijk bomvol, het lijkt allemaal heel uitzichtloos zo en helemaal als je je zo slecht voelt. Na alle chemo van vandaag word er nog 15 uur gespoeld dus de volgende dag op zondag 6 november mag je naar huis maar de reis terug doet je helemaal niet goed, je komt doodziek thuis, de eerste week zit erop maar wat voel je je slecht en doodziek….

Dit is een verhaal van Henrieke Blokhuis

Mama van drie kinderen, waarvan de jongste (2021) blijvende schade opliep na een zware bevalling. Haar man vecht sinds 2020 tegen kanker, die in 2022 terugkeerde. Hun leven loopt net even anders, maar samen blijven ze vechten en doorgaan, met kracht en liefde.

WhatsApp
Facebook
X
LinkedIn
Email