“De kinderbescherming belde dat ik op gesprek moest”

“”Ik ga mijn gezag gewoon houden”, blafte hij tegen de rechter”

“Totaal niet geslapen en doodsbang voor de zitting stapte ik bij een kennis in de auto mijn zus ging ook mee. Zwetend en trillend de rechtbank in, Mijn zus ging op een punt staan waar ze hem kon zien aan komen. De kennis zat naast mij samen met mijn advocaat en er stonden 4 beveiligers in de buurt. Elke keer al die beveiligers leerden wij al snel zodra ik een zitting had waren ze er .Het gaf een veilig gevoel maar nog steeds doodsbang in elkaar gedoken ging ik naar binnen in de rechtbank. Mevrouw van zanten !! Ik schrok me kapot toen de bode mij riep, ik mocht als eerste naar binnen tegelijk met twee agenten ze bleven achter mij en mijn advocaat staan tot hij met zijn advocaat ook zat en toen gingen hun ook zitten. De rechter een best imposante man keek mij indringend aan en ik werd steeds kleiner. Hij begon zijn praatje en vroeg zijn vragen. Ik durfde geen eens naar links te kijken daar zat hij en als blikken konden doden was ik terplekke dood neergedonderd hij was zoals verwacht furieus dat ik hem uit het gezag wilde hebben. De rechter was kort maar zeer duidelijk en hield de zaak een half jaar aan zodat er onderzoek gedaan kon worden door de raad van kinderbescherming.

Ik schrok en de rechter zag mijn gezicht verschieten, Mevrouw doet u maar rustig er gebeurt niks de raad gaat onderzoek doen om te kijken of ik inderdaad meneer uit het gezag moet zetten en over een half jaar komen jullie terug en dan zal ik gelijk een uitspraak doen. Ik durfde nog net ja te knikken en dankjewel te zeggen. Heel voorzichtig keek in naar hem onderuit gezakt op een stoel met zijn armen over elkaar keek hij van mij naar de rechter er kwam nog net geen vuur uit zijn ogen hij mompelde iets waarop de rechter gelijk naar hem keek ‘’wat zegt u meneer! ‘ Dat haar dit toch niet gaat lukken ik ga mijn gezag gewoon houden let jij maar eens op! Blafte hij naar de rechter maar hij keek ons aan.

De rechter sloot de zitting en per direct stonden er twee agenten achter mij en mijn advocaat ik schrok me lam en dook in elkaar. “Doet u maar rustig mevrouw loopt u maar met ons mee”. Pas toen we buiten de rechtbank stonden durfde ik adem te halen en stak gelijk een sigaret aan. Mijn advocaat een klein vrouwtje maar jezus wat een vrouw! Was trots op me dat ik daar gewoon had gestaan. Binnen een week kreeg ik de brief van de raak van kinderbescherming ik moest op gesprek komen met vader. Huilend belde ik op dat ik niet durfde Ze vroegen wat dingen aan me en besloten per direct dat de afspraken apart zouden plaatsvinden………..dat werd een groot spektakel.

Ons verhaal is te lezen in mijn boeken. www.uitgeverijterebint.nl beide heten ze achter mijn voordeur.”