Het leed dat diëten heet…

In mijn geval, kort samengevat, kind gekregen in 2020, daar niet van aangekomen, maar van borstvoeding wel.

Kind gekregen in 2021, daar niet van aangekomen, borstvoeding wederom weer wel.

Borstkanker eind 2022, ik was toen op mijn zwaarst, zonder invloeden van buitenaf.

2023 Chemo, daar werd ik moddervet van (nee, niet van Chemo, van de medicatie om de bijwerkingen van Chemo tegen te gaan wel)

2023 zwanger, daar kwam ik niet van aan en doordat ik geen borsten meer had, kwam ik ook niet aan van borstvoeding.

Kort na de bevalling ging ik ervoor, afvallen. Want de weegschaal had me genadig na elk koekje een puntje erbij gegeven.

Ik was de onderkin onder mijn onderkin (die ik soms naar binnen duwde om naar mijn baby te kunnen kijken) helemaal zat.

Nadat ik stopte met snoepen (ik dacht toen nog dat dat voldoende was), was ik 3 kg aangekomen. Ik leverde de aardappel en de P maaltijden in (pizza, pasta, pannenkoek) en toen ik weer keek, was er weer een kilo bij aan.

Volgens social media was het carnivoor dieet DE manier om af te vallen, dus ik heb met alle toewijding de vriezer volgestopt met vlees, de koelkast met ei en ik kocht van een bepaald merk een bepaald drankje om de honger wat te stillen.

Er vloog in de eerste week 3 kg af, dat ging goed!

Maar helaas.. Na 8 weken bleef de 3 kg, dat wat het was. Op naar de dokter…

De dokter, die overigens een kleine buiging maakte voor mijn volhoudendheid wat betreft de hele dag vlees eten, zei dat ze het met me eens was dat er iets niet klopte. Na een korte berekening zou ik maximaal ronde de 1000 calorieën zitten en dan zou ik toch wel wat af mogen vallen.

Mijn endocrinoloog wilde me gelukkig over een maandje wel even zien.

Inmiddels zaten we 4 maanden in het dieet en er gebeurde weinig. Ik sloeg maaltijden over, want intermitted fasting zou de oplossing moeten zijn.

Ik had echter wel wat overeenkomsten met de ziekte van Cushing, dus dat gingen we uittesten. Ikzelf dacht meer in de richting van de schildklier, dus die pakte hij voor me mee.

Uiteraard, werd er helemaal niets gevonden. “Die mensen denken nu vast dat ik de repen chocolade onder m’n bed verstop” dacht ik bij mezelf.

“Er is ook geen enkel spoor van diabetes te vinden en we vinden ook niets dat wijst op PCOS” zegt hij. Diagnose pcos in 2019, met een torenhoge testosteron, maakte dat ik een fertiliteitstraject in moest. Alles weg.

“Ik heb dus de diabetes “stuk” gedieet.” lach ik wat als een boer met kiespijn.

En doordat ik dus nu een prachtig lange termijn suikerwaarde heb (door het niet eten van suiker), val ik ook niet meer onder de noemer diabetes patiënt…

Ja… En hier lopen we dus vast!

” Goed, dan ga ik bewijzen dat ik diabeet ben”, zeg ik tegen de dokter. Kom ik morgen even pizza eten (pooh ik heb pizza zo gemist de afgelopen 5 maanden).

“Goed” zegt de doktor tot mijn verbazing. “Kom morgen maar pizza eten, als je maar niet met je pizzapunt de wachtkamer inloopt” ik hoor de grijns bijna door de telefoon.

Als ik dus laat zien dat ik mijn diabetes onder controle heb met het carnivoor dieet, ik bewijs dat de diabetes er nog steeds is, kan ik misschien langzaam weer wat normaler gaan eten met ondersteuning van medicijnen. Ik wil zo graag weer stampot eten!

Morgen is pizzadag!

Wish me luck!