Borstvoeding: van yogahoudingen tot kolven in de auto

Ik weet het nog goed, die eerste keer borstvoeding geven. Je ziet al die plaatjes van serene moeders met een tevreden baby aan de borst en denkt: dat ga ik ook even doen. Maar de werkelijkheid? Nachtenlang ploeteren. Oefenen met aanhappen, verschillende houdingen uitproberen alsof ik aan yoga deed, en ondertussen proberen niet te huilen van frustratie. Maar hé, ik zette door.

Bij de jongens ging het gelukkig een stuk makkelijker. Blijkbaar wist ik inmiddels beter wat ik deed, en zij gelukkig ook. Zodra ze eruit kwamen, wisten ze meteen waar ze moesten zijn. Geen gehannes meer, wat een opluchting. Maar vergis je niet, elk kind bracht z’n eigen uitdaging mee.

Neem mijn eerste keer werken na de bevalling. Het kolven… wat een ellende! Ik dacht dat ik multitasken onder de knie had, maar kolven terwijl ik aan het werk was? Geen succes. Ik heb serieus wel eens in de auto naar huis gekolfd, of terwijl ik van locatie wisselde. En dan nog kwam het voor dat ik met borsten op knappen rondliep omdat ik gewoon geen tijd had. Of die keer dat ik in een vergadering besefte dat ik een natte vlek in mijn blouse had. Charmant hoor.

De zwaarste uitdaging was misschien wel na mijn blindedarmoperatie. Lou, zes weken oud, en ik in een ziekenhuisbed met een melkproductie die volledig stilviel. Het voelde alsof alles instortte, maar ik was vastbesloten om door te gaan. Met veel moeite en liters thee (en tranen) kreeg ik het weer op gang. Dat moment dat hij weer dronk, zal ik nooit vergeten.

En nu, met Lenni, ben ik van plan het anders te doen. Langer doorgaan. Die laatste voeding vind ik namelijk altijd emotioneel. Het is zo’n moment waarop je beseft: dit was het, ons momentje samen is voorbij. Nu moet ik er niet aan denken. Het is zo’n bijzonder moment, dat stukje rust samen. Even niets anders dan wij tweeën.

Misschien vind ik het ook daarom zo fijn om overal borstvoeding te geven. Op een bankje in het bos of zelfs als de kids spelen in de speeltuin. Het is makkelijk, je hebt alles bij je en je bent altijd voorbereid. Wat wil je nog meer?

Ik weet dat borstvoeding niet voor iedereen zo vanzelfsprekend is. Soms kan het niet door medicatie of andere omstandigheden. Daar heb ik alle begrip voor. Maar eerlijk? Ik ben wel benieuwd hoe andere moeders dit hebben ervaren. Waarom kozen zij voor de fles, of juist niet? Of wat waren hun grootste uitdagingen?

Borstvoeding blijft voor mij iets heel bijzonders. En jij? Heb je borstvoeding gegeven, of niet? En hoe was dat? Ik zou het superleuk vinden als je je verhaal hieronder deelt.

Liefs,

Daniek