Beeld: Anika
Mijn eerste hobbel de knobbel, daarvan wist ik gelijk, dit is bingo…
Inmiddels een jaar verder, 2 tieten minder en een baby erbij, ontdekte ik weer een bultje.
‘Daar gaan we weer, nu ga ik dood’, dacht ik.
Want er was me duidelijk vertelt, als je kanker terugkomt is het behandelplan niet meer genezen, maar zo oud mogelijk proberen te worden.
En daar was dan dat knobbeltje..
In standje overleven, bedacht ik ineens vanalles te moeten doen. Schoonmaken, opruimen, maar het grootste vraagstuk: Wat ga ik de kinderen nog meegeven?
“Menstrueer je nog?” vroeg de chrirug die mijn knobbeltje had gevoeld.
Ja, dat gaat na jaren fertiliteitsproblemen, helemaal goed. Heeft de chemo toch ook de PCOS kapot gemaakt, top!
“Ja en nee, voor jou top, maar dan moeten we daar wel rekening mee houden wat betreft het maken van een MRI” zegt ze.
“En laat ik nou net binnen enkele dagen mijn menstruatie verwachten”, vertel ik haar angstig.
Het lukte niet meer een mri te plannen en ik moet 2,5 weken wachten. Niet zoals bij een mammografie, waarbij je in je hokje moet blijven als er wat gezien wordt, ga je nu gewoon naar huis en als er wat gezien is, kom je terug.
Een paar dagen gaan er overheen tot ik in mijn medisch dossier zie staan: Geen aankleuringen.
Ik zucht eens diep. Ik ga niet dood! Een jaar na de mastectomy en er kleurt niets!
Ik grinnik terwijl ik naar de broedmachine kijk. Uit standje overleven, heb ik bedacht dat ik mijn kinderen wilde leren dat een kip een ei legt en er een kip uit het ei komt. Inmiddels had ik in de 3 weken wachten 2 leuke brahma kipjes uitgebroed en was ik met project: Kun je supermarkt eieren uitbroeden? Begonnen.
Ik kijk mijn man aan, die duidelijk opgelucht is. “Sorry voor de nieuwe kippen” zeg ik lacherig met een traan….
Anika
Serie Blogger
Mama van 3. Getrouwd met Gerard en woon met m’n gezin in een dorpje in Drenthe. Ik schrijf over het leven na borstkanker, mijn gezin en mijn relatie.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Selfcare, Afvallen & Shoppen
Ziek zijn kan erg eenzaam voelen, vooral als je denkt dat anderen je niet begrijpen
Dat weekend vormt voor mij een belangrijk moment in het hervinden van mijn kracht
Wanneer ik in de nacht weer machteloos naast het bedje sta
Het onbekende betreden.
Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..
Ziek zijn is niet alleen fysiek zwaar
Het voelt niet goed, ze heeft duidelijk iets onder haar leden
Het voelde als of er iets goed mis was met ons meisje
De gezelligheid van kerst
Overleven, groei en hoop op de toekomst
Een spannend moment van loslaten..
Een kleuter haar eigen keuze’s laten maken
De engel en de bengel
Suikerprikken: zonder suiker
Het leed dat diëten heet…
DEEL 2: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 5: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 4: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 3: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
”In Nederland heeft iedereen altijd haast”
De kinderarts liet het aan genetica over
Ik schreeuw: “Kom op vent! Huilen!”
Met grof geweld trek ik de protheses uit het topje
Eindelijk kan ik zeggen dat ik van mezelf hou
Definitief afscheid nemen van je buik
Voelt alsof ik mijn baby uit m’n bekken duw
Met een zucht van opluchting veeg ik tranen weg
Zorgen na de 20-weken echo
Uitvliegen en loslaten
Update: over ons draakje
Melkkraantjes
Het wordt een…
Ziek, zieker, ziekst
Mijn diabetes is vermist
We krijgen de stempel nu vast wel
Zwanger solliciteren
Lieve papa
Je rugzak
DEEL 1: ”En dan staat je wereld op zijn kop”