Beeld: Anika
“Zullen we een liggende maxicosi kopen? Alvast voor het geval dat ons kindje dwerggroei heeft?”
“Hoelang zou het duren voordat ze weten welke vorm van skeletdysplasie hij heeft?”
“Wat kost het Ronald MC Donald huis?”
Met een tas vol zelf gemaakte broekjes beval ik, ietwat gecompliceerder dan verwacht, van een prachtig kereltje.
Pas nadat het gevaar geweken was en de monitor niet meer piepte, durfde ik voorzichtig naar zijn gezicht en hoofd te kijken.
“Hij is serieus echt heel knap” zeg ik tegen de kinderarts.
“Maar hij is mijn kind, u mag echt helemaal eerlijk zijn” vervolgde ik.
De kinderarts liet het aan genetica over.
Het eerste outfitje werd aangetrokken. Mijn maat 46 kwam uit de tas. Met zijn 46 zou dat moeten passen, al zouden de benen dan misschien alsnog te lang zijn van het broekje.
De tailleband eindigt op z’n billen. Na een paar uur besluiten we toch maar de maat 50 uit de tas te pakken. Deze past!
Een week verder, en meneertje heeft zoals het lijkt best lange benen. Nog steeds in stuit houding en nog steeds niet te strekken, maar net als zijn grote zus heeft hij een maatje grotere broek (50) dan bovenlijf (44).
We snappen er niets van.. P0, dat zou betekenen abnormaal kort?
We zullen er waarschijnlijk nooit antwoord op krijgen…
Op genetica scoorde hij 0 punten, dus er zal ook niets meer worden onderzocht.
Het cliché is toch wel waar. Je bent no matter what, verliefd op je kind!
Anika
Serie Blogger
Mama van 3. Getrouwd met Gerard en woon met m’n gezin in een dorpje in Drenthe. Ik schrijf over het leven na borstkanker, mijn gezin en mijn relatie.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Selfcare, Afvallen & Shoppen
Ziek zijn kan erg eenzaam voelen, vooral als je denkt dat anderen je niet begrijpen
Dat weekend vormt voor mij een belangrijk moment in het hervinden van mijn kracht
Wanneer ik in de nacht weer machteloos naast het bedje sta
Het onbekende betreden.
Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..
Ziek zijn is niet alleen fysiek zwaar
Het voelt niet goed, ze heeft duidelijk iets onder haar leden
Het voelde als of er iets goed mis was met ons meisje
De gezelligheid van kerst
Overleven, groei en hoop op de toekomst
Een spannend moment van loslaten..
Een kleuter haar eigen keuze’s laten maken
De engel en de bengel
Suikerprikken: zonder suiker
Het leed dat diëten heet…
Hobbel de knobbel 2.0
DEEL 2: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 5: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 4: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 3: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
”In Nederland heeft iedereen altijd haast”
Ik schreeuw: “Kom op vent! Huilen!”
Met grof geweld trek ik de protheses uit het topje
Eindelijk kan ik zeggen dat ik van mezelf hou
Definitief afscheid nemen van je buik
Voelt alsof ik mijn baby uit m’n bekken duw
Met een zucht van opluchting veeg ik tranen weg
Zorgen na de 20-weken echo
Uitvliegen en loslaten
Update: over ons draakje
Melkkraantjes
Het wordt een…
Ziek, zieker, ziekst
Mijn diabetes is vermist
We krijgen de stempel nu vast wel
Zwanger solliciteren
Lieve papa
Je rugzak
DEEL 1: ”En dan staat je wereld op zijn kop”