Beeld: Anika
Ik loop 4x naar het toilet in de nacht. Als je iets aan het eten bent, of zelf niet fit bent, kan ik je aanraden het lezen van dit verhaal over te slaan totdat dit verdragen wordt.
Waterdun, de paniek slaat toe. Mijn 3e zwangerschap en voor het eerst diarree. Ga ik dan nu bevallen? Met extreme buik en rugpijn kruip ik voor de laatste keer in bed. Ik vertel mijn man dat dit wel lijkt op lichte rugweeen. Ik ben niet helemaal gerust.
Terwijl ik op m’n zij lig voel ik de baby goed schoppen. Wat een mazzel, de placenta voornamelijk achyer betekent nu al de baby goed voelen. Het stelt me gerust.
Zeker weten dat je verder wilt lezen hè?
’s cohtends besluit het laatste beetje maaginhoud zich ook te deponeren in het kotsbakje.
Ik weet niet zo goed hoe ziek zijn met een echtgenoot moet. Ik ben opgegroeid met: “je hoeft niet overgeven Anika, dat zit maar tussen je oren”.
propt beschuit in mijn mond
“braak”
Waarna ik vloekend en scheldend te horen kreeg dat ik haar eronder had gekotst.
Ik weet dus niet zo goed hoe ik mij gedragen moet tijdens het ziek zijn en ik voel me een enorme last. Gewend zijn aan geen liefde ontvangen is schijnbaar een diepgeworteld ding.
De volgende dag begint onze zoon. Shit, geen voedselvergiftiging maar een griepje dus. Met verbazing zit ik naar hem te kijken. Hij braakt, ik strek mijn armen om hem te helpen, maar hij rent giechelend weg.
Ik vertel manlief dat hij alleen met onze dochter op verjaardag moet, maar hij verzet de afspraak. Achteraf maar goed ook want de dag erna is ook onze dochter ziek.
Dit is niet het type braak en wegrennen. Ze is echt min. Ik houd haar vast en streel haar door haar haren.
Met aan elke kant een kind, geniet ik ervan dat ze niet elke 5 minuten willen opstaan om iets anders te gaan doen.
En nu weer beter worden..
Anika
Serie Blogger
Mama van 3. Getrouwd met Gerard en woon met m’n gezin in een dorpje in Drenthe. Ik schrijf over het leven na borstkanker, mijn gezin en mijn relatie.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Selfcare, Afvallen & Shoppen
Ziek zijn kan erg eenzaam voelen, vooral als je denkt dat anderen je niet begrijpen
Dat weekend vormt voor mij een belangrijk moment in het hervinden van mijn kracht
Wanneer ik in de nacht weer machteloos naast het bedje sta
Het onbekende betreden.
Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..
Ziek zijn is niet alleen fysiek zwaar
Het voelt niet goed, ze heeft duidelijk iets onder haar leden
Het voelde als of er iets goed mis was met ons meisje
De gezelligheid van kerst
Overleven, groei en hoop op de toekomst
Een spannend moment van loslaten..
Een kleuter haar eigen keuze’s laten maken
De engel en de bengel
Suikerprikken: zonder suiker
Het leed dat diëten heet…
Hobbel de knobbel 2.0
DEEL 2: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 5: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 4: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 3: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
”In Nederland heeft iedereen altijd haast”
De kinderarts liet het aan genetica over
Ik schreeuw: “Kom op vent! Huilen!”
Met grof geweld trek ik de protheses uit het topje
Eindelijk kan ik zeggen dat ik van mezelf hou
Definitief afscheid nemen van je buik
Voelt alsof ik mijn baby uit m’n bekken duw
Met een zucht van opluchting veeg ik tranen weg
Zorgen na de 20-weken echo
Uitvliegen en loslaten
Update: over ons draakje
Melkkraantjes
Het wordt een…
Mijn diabetes is vermist
We krijgen de stempel nu vast wel
Zwanger solliciteren
Lieve papa
Je rugzak
DEEL 1: ”En dan staat je wereld op zijn kop”