Beeld: Canva
Al weken is G ’s nachts in de weer. Drie weken lang had ze last van een oorontsteking, ondanks de antibiotica. Maar deze nacht was anders dan de andere nachten. We lagen net te slapen toen we wakker schrokken van een heel hard gekrijs, een geluid dat ik niet kende. Ik sprong meteen uit bed, alles in me schreeuwde dat er iets goed mis was met ons meisje. Ik rende naar haar kamer en zag G hysterisch door haar bed rollen. Ik wist niet wat ik zag – had ze zoveel pijn aan haar oren, of was het iets anders? Wat was dit?
Ik haalde haar uit bed en merkte dat ik haar totaal niet kon bereiken. Ze leek compleet van de wereld. Ik nam haar mee naar onze kamer, zodat we samen konden proberen te begrijpen wat er aan de hand was. Ze bleef maar rollen en hysterisch huilen, en ze reageerde helemaal nergens op. Op het moment dat we dachten dat we misschien de huisartsenpost moesten bellen, begon ze langzaam wat rustiger te worden.
Die nacht deed ik geen oog meer dicht. Ze sliep tussen ons in, omdat ik bang was dat er iets met haar zou gebeuren. In de ochtend belde ik meteen de huisarts – ze moest echt nagekeken worden. Gelukkig konden we snel terecht, en G werd grondig onderzocht. Haar oren zagen er eindelijk rustiger uit, waardoor het uitgesloten werd dat het aan haar oren lag. Wat het dan wel was? De huisarts denkt aan nachtangst. G is daar eigenlijk nog wat jong voor, maar het zou kunnen.
Onze oudste had vroeger ook altijd last van nachtangst, maar dit zag er echt heel anders uit.
Zijn er ouders die hier ervaring mee hebben bij jonge kinderen?
Madita Mikkers
Serie Blogger
Moeder van S, geboren met 29+4 weken zwangerschap en G geboren met 40.4 weken. Lees hieronder: The story of my life; PCOS, miskramen, fertiliteit traject, zwangerschap, bevallingen en mijn verwerkingsproces van onverwerkte trauma’s.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Selfcare, Afvallen & Shoppen
Ziek zijn kan erg eenzaam voelen, vooral als je denkt dat anderen je niet begrijpen
Dat weekend vormt voor mij een belangrijk moment in het hervinden van mijn kracht
Wanneer ik in de nacht weer machteloos naast het bedje sta
Het onbekende betreden.
Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..
Ziek zijn is niet alleen fysiek zwaar
Het voelt niet goed, ze heeft duidelijk iets onder haar leden
De gezelligheid van kerst
Overleven, groei en hoop op de toekomst
Een spannend moment van loslaten..
Een kleuter haar eigen keuze’s laten maken
De engel en de bengel
Suikerprikken: zonder suiker
Het leed dat diëten heet…
Hobbel de knobbel 2.0
DEEL 2: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 5: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 4: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 3: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
”In Nederland heeft iedereen altijd haast”
De kinderarts liet het aan genetica over
Ik schreeuw: “Kom op vent! Huilen!”
Met grof geweld trek ik de protheses uit het topje
Eindelijk kan ik zeggen dat ik van mezelf hou
Definitief afscheid nemen van je buik
Voelt alsof ik mijn baby uit m’n bekken duw
Met een zucht van opluchting veeg ik tranen weg
Zorgen na de 20-weken echo
Uitvliegen en loslaten
Update: over ons draakje
Melkkraantjes
Het wordt een…
Ziek, zieker, ziekst
Mijn diabetes is vermist
We krijgen de stempel nu vast wel
Zwanger solliciteren
Lieve papa
Je rugzak
DEEL 1: ”En dan staat je wereld op zijn kop”