Beeld: Canva
Het is maandagochtend en ik zit alweer in de wachtkamer van de huisarts, wachtend tot we aan de beurt zijn. G is al weken onrustig ’s nachts, en afgelopen nacht was het echt hels.
In de nachten daarvoor maakte ik me nog niet echt zorgen. Je herkent het vast wel: je kind oogt overdag niet ziek, maar ’s nachts is het drama. Dan ga je je lijstje af: zou ze in een groeispurt zitten? Zijn het doorkomende tanden? Een slaapregressie? Alles komt voorbij.
Maar zondag op maandag nacht voelde het anders. Haar huilen, haar bewegingen, het trekken aan haar oren… Het zal toch niet weer? Weer haar oren? Nog geen vier weken geleden had ze ook al een oorontsteking.
We zijn aan de beurt en ik deel mijn zorgen met de huisarts. Ze kijkt in haar oren en wat blijkt? Wéér een dubbele oorontsteking. Het ene oor staat zo bol dat de huisarts begrijpt hoeveel pijn ze moet hebben.
Hoe kan dit nou elke keer gebeuren? Die arme schat, zo vaak achter elkaar een oorontsteking, en telkens antibiotica. Onder het mom van “het kan geen kwaad”. Deze keer ben ik vastberaden: ik accepteer geen nee voor een doorverwijzing naar de KNO-arts. Bij S kreeg ik die ook niet, maar gelukkig hadden we wel contact met de kinderarts door haar vroeggeboorte. Die begreep absoluut niet dat S na zoveel oorontstekingen geen doorverwijzing kreeg, en gelukkig schreef zij die toen wel voor. Sinds S buisjes heeft, is alles opgelost.
Ik deel mijn verhaal opnieuw en benadruk dat ik geen nee accepteer. De huisarts is het met me eens en begrijpt de ernst van de situatie. In nog geen zes maanden tijd heeft G al vijf oorontstekingen gehad. Gelukkig steunt deze huisarts de doorverwijzing, en op 16 december mogen we naar de KNO-arts. Hopelijk heeft G in de tussentijd niet weer een oorontsteking.
Het is zo zielig als je kleintje niet kan vertellen waar het precies pijn doet. Vaak merken we te laat wat er aan de hand is. Ze heeft niet altijd koorts en lijkt niet altijd ziek, de klachten komen echt ’s avonds opzetten. Hoe ervaren jullie het als je kind oorontsteking heeft?
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Selfcare, Afvallen & Shoppen
Ziek zijn kan erg eenzaam voelen, vooral als je denkt dat anderen je niet begrijpen
Dat weekend vormt voor mij een belangrijk moment in het hervinden van mijn kracht
Wanneer ik in de nacht weer machteloos naast het bedje sta
Het onbekende betreden.
Ik wilde zo graag hormoon vrij leven..
Ziek zijn is niet alleen fysiek zwaar
Het voelde als of er iets goed mis was met ons meisje
De gezelligheid van kerst
Overleven, groei en hoop op de toekomst
Een spannend moment van loslaten..
Een kleuter haar eigen keuze’s laten maken
De engel en de bengel
Suikerprikken: zonder suiker
Het leed dat diëten heet…
Hobbel de knobbel 2.0
DEEL 2: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 5: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 4: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
DEEL 3: “In Nederland heeft iedereen altijd haast”
”In Nederland heeft iedereen altijd haast”
De kinderarts liet het aan genetica over
Ik schreeuw: “Kom op vent! Huilen!”
Met grof geweld trek ik de protheses uit het topje
Eindelijk kan ik zeggen dat ik van mezelf hou
Definitief afscheid nemen van je buik
Voelt alsof ik mijn baby uit m’n bekken duw
Met een zucht van opluchting veeg ik tranen weg
Zorgen na de 20-weken echo
Uitvliegen en loslaten
Update: over ons draakje
Melkkraantjes
Het wordt een…
Ziek, zieker, ziekst
Mijn diabetes is vermist
We krijgen de stempel nu vast wel
Zwanger solliciteren
Lieve papa
Je rugzak
DEEL 1: ”En dan staat je wereld op zijn kop”