Wanneer de babyperiode echt voorbij is..

Wanneer de babyperiode echt voorbij is en je weet dat het nooit meer terug komt. Hoe neem je afscheid van alle baby spulletjes?

Als kind wilde ik altijd een groot gezin, maar na alles wat we meegemaakt hebben zijn we onwijs dankbaar met onze twee kinderen. We zijn meer dan compleet als gezin van 4. De jongste is net 1 geworden en langzaam aan ben ik alle baby spulletjes aan het uitzoeken en eerlijk, ik heb wat traantjes gelaten. Wat is de tijd toch snel gegaan. Veel en veel sneller als bij de eerste.

Alhoewel ik het fijn vind dat G nu steeds meer kan en alles weer makkelijker wordt. Heb ik er toch moeite mee, voor mijn gevoel heb ik te weinig genoten. Dit merk ik vooral nu ik alle babyspulletjes aan het uitsorteren ben. Hoe neem je afscheid van dat wat geweest is en nooit meer terug komt? Het valt me zwaarder dan ik dacht. 

Ik heb voor beide kinderen een bak gekocht waarbij we alle waardevolle spulletjes in bewaren. Eén soort herinneringen bak, de rest van de spulletjes verkopen en/of doneren we aan stichting babykleertjes.

Tijdens het uitzoeken kwam ik ook de herinneringen bak van S tegen onze oudste dochter. Jeetje wat is er toch veel gebeurd in de afgelopen 4 jaar. Veel mooie herinneringen maar ook verdrietige.

Ik kan het iedereen aanraden om zo’n bak voor jezelf maar ook voor je kinderen later te maken. Het eerste knuffeltje en/of speentje, geboorte pakje, S was te vroeg geboren al haar spulletjes zoals snoertjes, kleinste luiertje alles zit. Zelfs alle kaartjes gebundeld die we kregen toen de meiden geboren waren.

Zo bijzonder om zo af en toe weer terug te kijken en later samen met je kind. De verhalen die de herinneringen losmaken zijn goud waard. Als kind keek ik altijd al graag geregeld terug in de foto albums bij mijn oma. Het brengt zoveel herinneringen naar boven, herinneringen die nooit vergaan.

Hoe heb jij de babyperiode afgesloten? Hoe heb je dat ervaren?