Zwaar teleurgesteld kijk ik naar het eindresultaat

Op cyclus dag 10 moest ik terug komen. Ik voelde van alles in mijn lijf en hoopte zo dat de clomid zijn werk had gedaan.

Maar niets was minder waar, tijdens ons bezoek bij de gynaecoloog was tijdens de follikel meting niks te zien. 2 dagen later werd er nog eens gekeken en helaas ook daar was niks te zien. Het maakte mij zo onzeker, waarom werkt dit niet? Waarom laat mijn lichaam mij zo in de steek? Ik voel van alles in mijn lichaam, of verbeeld ik dit allemaal? Ik was zo teleurgesteld en verdrietig. Gelukkig zag mijn partner het steeds weer positief in. De volgende ronde zal vast aanslaan. Ik kreeg medicijnen om deze cyclus te beëindigen en een menstruatie op te wekken. 

Het duurde en duurde maar er kwam geen menstruatie? Na het slikken van provera duurt het max 10 dagen voor je een bloeding kunt verwachten. We waren 26dagen verder en mocht voor controle langs komen in het ziekenhuis. De gynaecoloog vond het heel vreemd dat ik geen bloeding had gehad. Van binnen was alles rustig en ik mochten toch beginnen met een hogere dosis clomid.

Helaas deed ook deze niet wat het moest doen de moed zakte in mijn schoenen. Wederom weer een menstruatie opwekken en geen succes, weken gingen voorbij. Het was onverklaarbaar waarom ik geen bloedingen kreeg. Maar gelukkig mocht ik na onderzoek toch weer verder, alleen met een hoogste dosis die ze van clomid geven. In de hoop dat dit wel zijn vruchten zou afwegen. 

Inmiddels waren alweer 4,5 maanden verder en hadden we alle hoop dit misschien wel het juiste effect zou hebben. Tijdens ons bezoek op dag 10 van cyclus 3 zag de gynaecoloog dit keer wel een mooie follikel groeien. Ik hoor het haar nog zeggen.

Kijk dit willen we zien, de follikel is perfect van grote

Madite Mikkers

De hormonen deden eindelijk wat ze moesten doen. 2 dagen later was hij groot genoeg en mochten we het de daarop volgende dagen “gezellig”maken zoals ze het noemen in het ziekenhuis.

We waren door het dollen heen. Eindelijk de juiste dosis gevonden en mijn lichaam deed wat het moest doen, nu was het aan ons. 

Ik denk dat ik de wacht weken nog wel het ergste vond. Vol spanning afwachten, mijn geduld werd zo ontzettend op de proef gesteld. De laatste dagen voor mijn menstruatie, had ik het echt zwaar. Ik had heel raar gedroomd en toen ik wakker werd dacht ik aan bananen snoepjes? Nou ik kan je vertellen ik eet nooit snoep. Was dit een teken? Ik kon mij niet bedwingen en deed een zwangerschapstest.

Veel te vroeg natuurlijk maar ik kon me niet meer bedwingen. Zwaar teleurgesteld kijk ik na het eindresultaat. Wat had ik dan ook verwacht? Ik had de test weggelegd en was gaan opruimen. Ergens kriebelde het om nog eens te kijken, zag ik daar nou toch heel vaag één tweede streepje?? 

Lees het vervolg in mijn volgende blog 🤍