Opgebiecht: ik wou dat ik kerst alleen met mijn gezin kon vieren

Ik begin weken van tevoren al te plannen. Wie we wanneer zien, hoe laat we waar moeten zijn, wat de kinderen aantrekken, wat we meenemen, wie er weer te laat komt en wie zich gekwetst voelt als we “maar even” blijven. Ik ben vooral bezig met managen. Mijn kinderen zijn moe, druk of overprikkeld en ik voel me continu verantwoordelijk om het gezellig te houden. Aan het eind van de dag plof ik uitgeput op de bank en denk ik: dit was kerst… maar ik heb het nauwelijks gevoeld.

Kerst bij beide families kan mij gestolen worden. Mijn ouders zijn alleen maar bezig met het bloed onder mijn nagels vandaan halen: kritiek op mij en mijn opvoeding, vertellen dat andere kleinkinderen beter zijn opgevoed, opmerkingen over het eten dat ik heb meegebracht. En bij mijn schoonfamilie zijn ze best lief, maar ik verveel me daar dood. Het zijn zulke andere mensen dan ik. Er zijn geen andere kinderen, dus de kinderen vervelen zich dood en worden vervolgens vervelend. En ik wil dan gewoon wijn drinken om het maar gezellig te maken, maar de rest drinkt bijna niks, dus echt niets maakt het dan nog leuk.

Wat ik eigenlijk wil? Kerst in huispakken. Lang ontbijten. Geen klok, geen schema, geen verwachtingen. Een wandeling met het gezin, een film op de bank, ons eigen eten. En als de kinderen naar bed zijn, nog even doorzakken met een lekker wijntje met mijn man. Gewoon samen zijn, zonder publiek. Ik hou van mijn familie, maar ik mis mezelf tijdens kerst. Ik mis de rust, het contact met mijn kinderen en het gevoel dat het ook voor mij even mag kloppen. Wie weet boeken we volgend jaar gewoon een vakantie. En vieren we kerst gewoon lekker samen, met alleen ons.

Heb jij ook iets op te biechten? Vul dan deze enquête (anoniem) in.

Lees ook

Opgebiecht: ik ben juf en helemaal klaar met ouders die alles volgens gentle parenting doen