Beeld: Fleur | Mamazaken
De chaos van de afgelopen weken zegt eigenlijk al genoeg. Ik ben zelfs mijn vorige tweewekelijkse blog vergeten. Vier weken stilte. En eerlijk? Het verbaast me niet eens. Het combineren van werk, kinderen, huishouden en alles wat het leven verder van je vraagt, is soms echt een puzzel zonder oplossing.
In mijn vorige blog vroeg ik me hardop af hoe anderen dit allemaal doen. Inmiddels ben ik alleen maar meer tot de conclusie gekomen dat het soms simpelweg niet te doen is. Zeker niet als je allebei bijna fulltime werkt.
En nu staan ook nog eens de feestdagen voor de deur. Gezellig, leuk… maar ook weer een extra laagje drukte erbovenop.
Sinterklaas zonder het grote liegen?
Wat me dit jaar vooral bezighoudt, is het Sinterklaasverhaal. Steeds vaker hoor ik ouders zeggen dat ze het niet fijn vinden om te liegen tegen hun kinderen. En ik merk dat wij stiekem wel in dat camp zitten. Niet omdat we het ze niet gunnen, maar omdat het voor ons niet vanzelfsprekend voelt om het hele toneelstukje in stand te houden.
En de ironie is dat Luke er zelf al doorheen prikt.
Na de intocht vertelde ik hem dat we de week erna naar Sinterklaas op mijn werk zouden gaan. Zijn reactie:
“Dat is een andere hoor. Die heeft een bril.”
Met andere woorden: hij ziet dat mensen rollen spelen. En eerlijk gezegd vind ik dat alleen maar fijn. Het haalt de druk van het geheimhouden weg. En het maakt dat we het feest op onze eigen manier kunnen vormgeven, zonder dat het voor hem minder leuk hoeft te zijn.
Maar wat als het dan minder magie heeft?
Dat is toch een beetje de angst. Als je niet meedoet aan het grote verhaal, wordt het dan voor je kind niet minder bijzonder?
Wij denken van niet. Want magie zit niet alleen in poppenkast en illusies, maar ook in samen zijn, tradities, spanning, gezelligheid en aandacht.
En laten we eerlijk zijn: de hele cadeaugekte… daar willen we sowieso niet aan meedoen. Ik hoor soms verhalen van kinderen die nachten slecht slapen van spanning, van gezinnen waar de schoen elke dag gezet wordt en van kinderen die alleen nog maar met cadeautjes bezig zijn. En ook van kinderen die teleurgesteld achterblijven als ze niet krijgen wat ze hadden gehoopt.
Dat willen wij niet. Want daar wordt uiteindelijk niemand echt blij van.
Hoe wij het dit jaar aanpakken
Misschien komt het door de hectiek waarin we zelf zitten, maar we vinden het eigenlijk helemaal niet erg dat Luke nog niet zo bezig is met Sinterklaas. Het geeft lucht, rust en overzicht.
En juist omdat we het klein willen houden, zoeken we manieren om hem op een andere, eerlijke en vooral gezellige manier bij het feest te betrekken. Zo ben ik laatst samen met hem de stad ingegaan om cadeautjes voor zijn opa’s en oma’s te kopen. Hij heeft alles zelf uitgezocht. Op die manier draait het niet alleen om krijgen, maar ook om geven. En ik weet zeker dat hij straks minstens zo veel plezier heeft wanneer zij hun cadeautje uitpakken. Hoe leuk is dat!
Op 5 december houden we het verder simpel. Beide opa’s en oma’s komen gezellig langs en iedereen neemt één cadeautje mee voor in de zak. We eten samen, spelen samen en zijn gewoon bij elkaar. Niet meer en niet minder. Op die manier houden we ruimte over voor wat voor ons echt belangrijk is: tijd voor elkaar.
Ik ben heel benieuwd hoe andere ouders dit ervaren. Gelooft jouw kind volop in Sinterklaas? Of kiezen jullie ook voor een andere, misschien wat minder grootse aanpak?
Laat het me weten. Ik lees graag jullie ervaringen, ideeën en twijfels!
Fleur | Mamazaken
Serie Blogger | Postpartum, eerlijk moederschap
Ik ben moeder van twee en leerde na mijn bevallingen dat het moederschap niet altijd voelt als een sprookje. Op Mamazaken deel ik eerlijk over mijn postpartum reis – met alles erop en eraan. Van lichamelijk herstel tot mentale struggles en kleine overwinningen.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Laat me slapen
Meer rust en structuur voor kinderen in december
Sinterklaas op haar manier