
Beeld: Canva
Opgebiecht: “Ik blijf langer op mijn werk omdat ik nog niet naar de kinderen wil”
Soms ben ik gewoon op. Moe van elke dag boterhammen smeren, ruzietjes sussen, honderd keer “mámááá!” horen en continu aanstaan. Thuis voelt het alsof ik van hot naar her ren zonder een seconde voor mezelf. En dan stap ik op werk binnen… en heerlijk: eindelijk rust.
“‘Kun jij de kinderen van school halen? Ik ben nog niet klaar.’ Terwijl ik eigenlijk wel klaar ben… maar gewoon nog even wil genieten van de grote-mensen-wereld.”
Op kantoor kan ik warme koffie drinken. Niemand die aan mijn trui trekt omdat er “NU IETS MOET”. Geen kindermuziek op de achtergrond, geen speelgoedgeluiden die niet uit te zetten zijn, geen rotzooi die direct weer verschijnt nadat ik heb opgeruimd. En volwassen gesprekken (!!!). Het voelt als adempauze. Op werk voel ik me weer even mijzelf.
En nu ben ik even echt eerlijk: soms blijf ik bewust een half uurtje langer. Dan stuur ik mijn man een appje: “Kun jij de kinderen van school halen? Ik ben nog niet klaar.” Terwijl ik eigenlijk wel klaar ben… maar gewoon nog even wil genieten van de grote-mensen-wereld. Even geen plakkerige handjes of discussies over welke sokken wel of niet lekker zitten.
Maar daarna komt het schuldgevoel. Want wat voor moeder ben ik als ik liever op kantoor zit dan thuis? Natuurlijk hou ik van mijn kinderen, meer dan van wat dan ook, maar soms is het gewoon teveel. Teveel geluid, teveel vragen, teveel zorg.
Voorlopig geniet ik extra van de dagen op kantoor. Juist zodat ik het thuis weer wat beter aankan.
Heb jij ook iets op te biechten? Vul dan deze enquête (anoniem) in.
Opgebiecht: Ik wil alleen nog een derde kind als ik zeker zou weten dat het een meisje wordt
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Dagboek van kleuterjuf Floor: “De kinderen praten over niets anders dan het Sinterklaasjournaal”
B&B-ster Dick vindt tóch de liefde “Het was gelijk vuur”
Ook de koning en koningin maken zich zorgen om veiligheid dochters: “Altijd opletten”