
Beeld: Canva
Zakia Picolina: “Waarom moeders elkaar zo genadeloos beoordelen”
Of hoe de ‘moedermaffia’ stiekem in ons allemaal leeft. We doen allemaal maar wat. Dat zeggen we vaak maar ondertussen loert de moedermaffia overal. Op het schoolplein, in WhatsApp-groepen, op Instagram. En soms… zelfs in onszelf. Er is geen politieagent strenger dan een andere moeder met een mening.
Of het nu gaat om borstvoeding, bedtijd, opvang, schermtijd of het wel of niet eten van snoep , overal loert de moedermaffia. Soms openlijk, soms subtiel verpakt in een “goedbedoelde tip.” En hoe vaak ik mezelf ook voorneem om erboven te staan, eerlijk? Zelfs ik voel soms de druk.

We delen allemaal dezelfde vermoeidheid, dezelfde liefde, dezelfde zorgen, maar tóch meten we elkaar af
De moedermaffia is niet één persoon. Het is een sfeer. Een fluistering in WhatsApp-groepen, een blik op het schoolplein, een comment onder een reel. “Zou jij dat wel doen?” “Bij mij slapen ze al sinds zes maanden door.” “Mijn kind eet gewoon groenten, hoor.” Ik zie het online gebeuren, maar ook offline. In Dubai, in Nederland, overal waar moeders samenkomen.
We delen allemaal dezelfde vermoeidheid, dezelfde liefde, dezelfde zorgen, maar tóch meten we elkaar af. Misschien omdat het makkelijker is om andermans keuzes te analyseren dan onze eigen onzekerheden te voelen.

Wat als we elkaar niet meer corrigeren, maar gewoon vragen: “Gaat het?”
Ik merk het ook aan mezelf. Als ik een moeder zie die haar kind midden op straat een iPad geeft, denk ik in een flits: dat zou ik nooit doen. En dan hoor ik mijn innerlijke moedermaffia. Die stem die fluistert: “Jij doet het beter.” Of juist: “Jij schiet tekort.”
Beide zijn even vermoeiend.
Want eigenlijk willen we allemaal hetzelfde: een gelukkig kind, een beetje rust, en het gevoel dat we het goed doen.Maar doordat we elkaar voortdurend spiegelen en corrigeren, verliezen we iets belangrijks: zachtheid. Zachtheid voor elkaar, maar ook voor onszelf.
De moedermaffia leeft van perfectie. Van lijstjes, regels en bewijsdrang. Maar moederschap is geen wedstrijd. Het is chaos, liefde, twijfel en soms pure overleving. En juist daar zit de schoonheid. Wat als we elkaar niet langer zouden beoordelen op wat we doen, maar op hoe we het bedoelen? Wat als we elkaar niet meer corrigeren, maar gewoon vragen: “Gaat het?”
Zakia Picolina in Dubai: “Kraamzorg is geen luxe. Het is de basis”
Zakia Picolina in Dubai: “Deze zomer dacht ik: ik ga terug naar Nederland. Maar ik kwam vooral mezelf tegen”
Ik geloof dat als we allemaal een beetje minder zouden willen ‘winnen’ als moeder, we veel meer zouden kunnen verbinden als vrouw. Dus aan alle moeders die zich vandaag weer even schuldig voelen omdat ze te streng waren, te moe, te zacht, te druk of te aanwezig: je doet het goed. Misschien niet perfect volgens de moedermaffia, maar perfect genoeg voor jouw kind.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Jasmina Borgeld: “Wie bij leven niet kwam”
Jasmina Borgeld: “Het afscheid dat ons leven voorgoed veranderde”
ZorgintensLIEF: “Groeispurt? Eerst even een formulier of tien”
