Beeld: mijn-mama-verhaal
Mijn eerste schrijvende stap
Al een week slaap ik slecht, lig ik ’s nachts wakker en ben ik bang om te gaan slapen. Bang voor de enge nachtmerries waarin mijn brein een mengelmoes maakt van realiteit en filmscènes. Waarom?
Vandaag begreep ik het: precies een jaar geleden ging ik voor het eerst naar therapie. Op 9 oktober 2024 startte ik aan mijn reis naar herstel. Toen was ik ook zo onrustig, sliep slecht en wilde ik er niet meer zijn. Nu heb ik tools en acceptatie. Het is een hobbelige weg geweest, nog steeds, dat zal altijd blijven.
Nu, precies een jaar later, heb ik de behoefte om mijn verhaal op te schrijven. Schrijven is mij altijd al beter afgegaan dan praten. Alsof ik schrijvend wél de woorden heb waar ik in een gesprek nooit op kom. Schrijven werkt helend, zeggen ze vaak. Nou, daar kan ik pas iets over zeggen als ik dat gedaan heb. En vandaag heb ik mijn eerste schrijvende stap gezet!
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”
Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”
Justm: “Ik maak mezelf en dit kleintje de belofte…”