Beeld: Jeanine
Dagboek van kinderneonatologieverpleegkundige Jeanine: “Je laat alles vallen als de noodbel gaat.”
In onze rubriek ‘Dagboek van’ nemen we een kijkje in het werkleven van iemand die dagelijks met baby’s of kinderen werkt. Vandaag spreken we met Jeanine, verpleegkundige op de kinder- en neonatologie afdeling in het ziekenhuis. Op TikTok is ze te vinden onder de naam @jeaninegroot, waar ze ook een inkijkje geeft in haar bijzondere werk.
Op deze afdeling worden pasgeboren baby’s en zieke kinderen verzorgd die extra medische zorg nodig hebben. Dit kan gaan om prematuren die te vroeg geboren zijn, baby’s die een moeilijke start maken na de geboorte, of kinderen die vanwege ziekte of operatie intensieve zorg nodig hebben. Het is een plek vol hectiek en emoties, maar ook van hoop en bijzondere eerste momenten.
Ochtendroutine
De werkdagen van Jeanine starten vaak vroeg. “Ik sta altijd zo laat mogelijk op. Snel wassen, tandenpoetsen, een beetje mascara en dan hup de auto in.” Ontbijten doet ze altijd onderweg in de auto. In het ziekenhuis aangekomen trekt ze haar uniform aan en loopt ze richting de afdeling neonatologie. Hier verdeelt ze samen met haar collega’s de patiënten en worden de dossiers doorgenomen. Vanaf het moment dat haar werkdag begint, kan er altijd van alles gebeuren.
De zorg op de kinder- en neonatologie afdeling is nooit hetzelfde. “Een dag bestaat altijd uit voedingsrondes van oudere kinderen en de baby’s, artsenvisites, dossiers bijwerken en natuurlijk de acute oproepen die tussendoor binnenkomen.”
Bijzondere momenten
Het mooiste aan haar werk vindt Jeanine het begeleiden van ouders in de kleine, maar vooral onvergetelijke eerste keren: het eerste flesje, de eerste keer in bad of de eerste knuffel. “Je staat naast de ouders op een heel kwetsbaar en bijzonder moment. Dat maakt dit werk zo waardevol.”
Sommige situaties vergeet je nooit meer, zoals de reanimatie die Jeanine meemaakte toen ze nog in haar leerlingenperiode zat. “Doordat ik nog leerling was, zag ik de ernst niet meteen in. Gelukkig kwam het kindje er bovenop, maar uiteindelijk is het toch overleden door hersenschade. Dat heeft veel indruk gemaakt.”
Beeld: Unsplash
Gelukkig zijn er ook luchtigere momenten. Zoals die keer dat Jeanine samen met een moeder urenlang zocht naar een prematurenspeentje. “We hebben zelfs de prullenbakken doorzocht. Uiteindelijk bleek het speentje gewoon onder de baby te liggen. Op dat moment was het niet grappig, maar achteraf hebben we er hard om gelachen.”
Uiteindelijk is het kindje overleden door hersenschade. Dat heeft heel veel indruk gemaakt.
Stress en ontlading
De meeste stress komt van de acute oproepen. Wanneer de noodbel klinkt, laat het team alles vallen om te helpen op één van de verloskamers. “Je weet nooit wat je aantreft of hoe lang je weg bent. Dat blijft altijd spannend.”
Soms brengt dit grote emoties met zich mee. Jeanine herinnert zich nog heel goed een spoedkeizersnede waarbij de vraag was of het kindje het ging overleven. “Er was zoveel bloedverlies dat we vreesden voor het ergste. Gelukkig werd er een kerngezonde baby geboren. Op zulke momenten kijk je elkaar dankbaar aan: dit is waarvoor we het allemaal doen.”
Einde werkdag
Aan het eind van haar shift draagt Jeanine de zorg over aan de volgende dienst. Soms blijven heftige casussen in haar hoofd zitten, maar meestal kan ze het werk goed achter zich laten.
Wil jij ook een inkijkje geven in jouw werkdag? Stuur dan een mailtje naar info@mamaplaats.nl.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
