Sabine MeerZicht

Verloskundige, gezondheidswetenschapper, traumacoach en bevallingsverwerkingsspecialist

Voor elke moeder die nog steeds worstelt met wat er gebeurde

Lieve mama,

“Maar je hebt toch een gezonde baby? Dan moet je blij zijn.”

Hoeveel keer heb je die zin al gehoord? Hoeveel keer heb je geknipt, geglimlacht en gedaan alsof die woorden je pijn niet nog dieper maakten?

Ik zie je. Ik zie de moeder die ‘s nachts wakker ligt, niet alleen door je baby, maar door de beelden die maar niet weggaan. Die zich schuldig voelt omdat ze niet de ‘dankbare moeder’ is die iedereen verwacht. Die zich afvraagt of ze dramatisch doet over ‘gewoon een bevalling’.

Laat me dit heel duidelijk zeggen: je doet niet dramatisch. Je pijn is echt. En je verhaal verdient gehoord te worden.

De waarheid over traumatische bevallingen

Een op de vijf vrouwen ervaart haar bevalling als traumatisch. Een op de vijf. Dat betekent dat jij niet alleen bent, ook al voelt het vaak zo.

Misschien was het de spoedkeizersnede die je niet zag aankomen. De uren van persen zonder vooruitgang. Het gevoel dat je niet gehoord werd door het medische team. De complicaties die niemand had voorspeld. Of gewoon het overweldigende gevoel dat je lichaam je in de steek liet op het moment dat je het het meest nodig had.

Wat er ook gebeurd is – jouw ervaring telt. Jouw pijn is geldig.

Het onzichtbare trauma

Het moeilijkste aan een traumatische bevalling? Dat niemand het ziet. Je loopt niet rond met een gips of krukken. Van de buitenkant lijk je een ‘gewone’ moeder met een gezonde baby.

Maar vanbinnen…

Vanbinnen vecht je elke dag tegen:

• Flashbacks van wat er gebeurde
• Angst voor een volgende zwangerschap
• Woede over hoe je behandeld werd
• Verdriet om de bevalling die je had gedroomd
• Schaamte omdat je ‘zou moeten’ dankbaar zijn

De rouw die niemand erkent

Want dat is wat het is – rouw. Je rouwt om de bevalling die je niet kreeg. Om het gevoel van kracht en controle dat je kwijtraakte. Om de eerste momenten met je baby die overschaduwd werden door trauma.

Die rouw is echt. En die rouw heeft tijd en ruimte nodig om geheeld te worden.

Jouw lichaam herinnert zich

Als traumatherapeut weet ik: trauma leeft niet alleen in je hoofd. Het leeft in je hele lichaam. Daarom kan een bepaalde geur, een geluid, zelfs een aanraking je plotseling terug brengen naar die kamer, dat moment.

Je lichaam deed wat het moest doen om jou en je baby veilig te houden. Maar nu zit het vast in die overlevingsmodus. Je zenuwstelsel scant constant op gevaar, ook als dat gevaar er niet meer is.

Dit is niet jouw schuld. Dit is hoe trauma werkt.

De mythe van ‘Gewoon doorgaan’

“Je moet gewoon doorgaan,” zeggen ze. “Focus op je baby.”

Maar weet je wat? Je kunt niet gewoon doorgaan alsof er niets gebeurd is. Trauma vraagt om aandacht. Het vraagt om erkenning. Het vraagt om genezing.

En die genezing begint niet met ‘doorgaan’. Die begint met stilstaan. Met erkennen wat er gebeurd is. Met jezelf toestemming geven om te voelen wat je voelt.

Jouw verhaal heeft kracht

Misschien denk je dat je verhaal niet belangrijk is. Dat anderen het erger hebben gehad. Dat je ‘gewoon’ moet accepteren wat er gebeurd is.

Maar jouw verhaal – jouw exacte, unieke, pijnlijke verhaal – dat heeft kracht. Niet alleen voor jouw eigen genezing, maar voor alle andere moeders die hetzelfde meemaken.

Elke keer dat een vrouw haar verhaal deelt, geeft ze een andere vrouw toestemming om hetzelfde te doen. Jouw moed om te spreken kan de stilte doorbreken voor iemand anders.

De weg naar genezing

Genezing van een traumatische bevalling is geen rechte lijn. Het is geen proces dat je kunt forceren of versnellen. Maar het is wel mogelijk.

Het begint met erkenning – van jezelf en van anderen om je heen. Het gaat verder met het vinden van de juiste hulp. Iemand die begrijpt dat een ‘gezonde baby’ niet automatisch betekent dat jij oké bent.

Genezing betekent niet dat je de bevalling vergeet. Het betekent dat de pijn ervan je niet meer elke dag achtervolgt. Dat je kunt terugkijken zonder overweldigd te worden. Dat je weer vertrouwen kunt hebben in je lichaam en jezelf.

Voor elke mama die dit leest

Als je dit leest en denkt “dit ben ik” – dan wil ik dat je weet:

Je bent niet kapot. Je bent niet overdreven. Je bent niet ondankbaar.

Je bent een moeder die iets heel moeilijks heeft meegemaakt. Een moeder die pijn heeft die gezien mag worden. Een moeder die hulp verdient.

Je bent sterker dan je denkt, maar je hoeft niet alleen sterk te zijn. Je mag hulp vragen. Je mag worstelen. Je mag tijd nodig hebben.

Een belofte

Ik beloof je dit: er komt een dag dat je terugkijkt op deze tijd en ziet hoe ver je gekomen bent. Een dag dat je verhaal niet meer alleen pijn is, maar ook kracht. Niet alleen trauma, maar ook overleving.

Die dag komt. Misschien niet vandaag, misschien niet morgen, maar hij komt.

Tot die tijd: wees lief voor jezelf. Zoek hulp als je die nodig hebt. En onthoud dat je verhaal ertoe doet.

liefs, Sabine

Herken je jezelf in dit verhaal? Je bent niet alleen. Als traumatherapeut help ik vrouwen dagelijks bij het verwerken van moeilijke bevallingservaringen. Genezing is mogelijk – en je verdient die genezing. http://www.praktijkmeerzichtingeboorte.nl