Life-of-Sanne: “Naast de overeenkomst dat we beide kinderen hebben die uit huis geplaatst zijn”

“Op 23 oktober 2024 kwam ik voor het eerst met Miranda in contact, via LinkedIn. Over haar boek. Een boek dat mij persoonlijk raakte, omdat het mede over de uithuisplaatsing van haar kinderen ging. De lovende woorden die Miranda al had mogen ontvangen van andere lezers, maakten mij nieuwsgierig naar haar verhaal. Ze stuurde mij haar boek op en ik zou er een stukje over schrijven. Ik schaam me een beetje om te zeggen dat het bijna een jaar geleden is, maar het leven kwam er geregeld tussen. Iets met studeren op je vijfendertigste, zelf in herstel zitten, terugvallen, opstaan en weer doorgaan. Maar de afgelopen weken had ik eindelijk een beetje tijd om me te verdiepen in Miranda’s verhaal. De flaptekst is informerend, maar tegelijkertijd ook emotioneel en riep van alles bij mij op.

Naast de overeenkomst dat we beide kinderen hebben die uit huis geplaatst zijn, was er nog een overeenkomst: onze verjaardagen! Dat schepte toch al een beetje een band, zo op afstand.

Vanaf de eerste letter in de inleiding zat ik er helemaal in. Het maakte mij nog nieuwsgieriger naar de rest.

Wat ik echt heel tof vind van Miranda, is hoe kwetsbaar ze zich durft op te stellen in haar boek. Ze begint met een stukje over haar kindertijd, wat ik als intens en heftig zou omschrijven. En toch is het helpend, om het plaatje helemaal compleet te krijgen. Ze beschrijft zichzelf als een moedige, kwetsbare, lieve vrouw. En dat is voelbaar, in het hele verhaal. Een verhaal vol verdriet, pesten, misbruik, eenzaamheid en onbegrip. Maar ook vol mooie dingen: haar huwelijk met haar grote liefde, de komst van twee prachtige zonen. De beschrijving van haar ontmoeting met haar partner voelde vol liefde en heel warm aan. Vooral het feit dat ze mocht inzien dat hij haar nam voor wie ze was, was fijn om terug te lezen. “Ik mag mezelf zijn.” Woorden die voor de meesten als vanzelfsprekend voelen, maar de realiteit is dat het voor velen ook anders kan voelen.

Wat ik vooral heel hartverscheurend vond om te lezen (en dit is hoe ik het heb beleefd, dus pin me hier niet op vast) is dat je als lezer het gezin steeds verder voelt afzakken, terwijl iedereen om hen heen toe staat te kijken hoe het gebeurt. Ze beschrijft dan ook dat hun schreeuw om hulp steeds harder werd, maar er niemand luisterde. Terwijl Miranda heel goed inzag dat haar kinderen hieronder leden.

De uithuisplaatsing, iets waar Miranda het moeilijk over vindt om te praten, maar door het te doen hoopt ze dat anderen ervan leren. Ik deel deze mening: er zou veel meer over gesproken mogen en moeten worden om het stigma te doorbreken.

Het stukje waarin ze beschrijft hoe de Machtiging Uithuisplaatsing al was aangevraagd vóór het gesprek dat plaatsvond, maakte mij boos. Allereerst omdat dit een werkwijze is die ik totaal onacceptabel vind, maar ook omdat het mij persoonlijk raakte: er werd gewerkt op basis van negatieve en onjuiste bevindingen. Ik loop hier zelf ook tegenaan: onjuiste beweringen, dossiers vol onwaarheden en niemand die ook maar de moeite neemt om ze aan te passen.

Het gevoel dat de kinderen werden afgepakt, voel ik ook in het diepst van mijn ziel. Hoewel mijn traject iets anders is verlopen, loop ik ook nu dagelijks met dat gevoel rond. Schaamte, schuld en frustratie komen daar voor mij nog eens bovenop. Daarom ben ik dankbaar dat ik dit boek heb mogen lezen, want ondanks de vele verdrietige dingen is dit ook een boek van doorzetten, leren omgaan met, bewustwording en weer willen leven.

De zin: “Het ouderschap gaat niet over als je kinderen uit huis geplaatst worden, het gaat door op nieuwe manieren”, gaf mij denk ik net dat duwtje dat ik nodig had om de uithuisplaatsing van mijn kinderen beter te kunnen accepteren.

Vooral het besef dat gaandeweg kwam, dat het misschien wel beter is zo (doelend op het feit dat de kinderen niet meer terug naar huis komen) vind ik heel krachtig. Want een uithuisplaatsing brengt veel met zich mee. Het afscheid nemen na elk bezoek en het achterblijven met de leegte is verdomd moeilijk.

Hoewel ik Miranda niet persoonlijk ken, heb ik het gevoel dat ik haar heb leren kennen door haar boek. Woorden als veerkrachtig, doorzetter, liefdevolle partner en moeder komen in mij op als ik aan haar denk. Het feit dat ze elke keer weer opnieuw dingen aangaat, er dwars doorheen gaat, hoe pijnlijk ook, geeft de lezer moed en hoop.

Hoe ik Miranda ken vanaf LinkedIn: ze is zeer actief bezig en zet zich in voor lotgenoten. Ik heb haar speciaal voor dit stukje gevraagd of ze zelf kort nog even wilde vertellen wat ze allemaal doet in het dagelijks leven en hoe ze zich de afgelopen tijd heeft ingezet voor ouders en kinderen:

Mijn naam is Miranda Kempenk

Vanuit mijn eigen ervaring met de uithuisplaatsing van mijn kinderen zet ik mijn kracht en kennis in om andere ouders te ondersteunen én om professionals te inspireren tot een mensgerichte benadering.

Wat ik doe

– Lezingen & workshops
Voor hulpverleners, beleidsmakers en managers over het betrekken van ouders bij uithuisplaatsing. Ik deel mijn verhaal en geef praktische handvatten voor samenwerking met ouders.

– Gastcolleges
Voor studenten in de jeugdzorg en sociale sector. Ik breng de menselijke kant van beleid en hulpverlening tot leven.

– Onderzoek & interviews
Ik werk mee aan studies en media-uitingen over de impact van uithuisplaatsing, zodat de stem van ouders gehoord wordt.

– 1-op-1 begeleiding
Voor ouders die steun zoeken in het proces van uithuisplaatsing en traumaverwerking. Samen werken we aan herstel, erkenning en perspectief.

Mijn boek: Miranda – Een reis op weg naar vrijheid
Een indringend en hoopvol verhaal over verlies, veerkracht en heling.
Te bestellen via Buitengewoon Miranda of Bol.com.

Hooggevoeligheid als kracht
Via Bewust Gezond Apeldoorn bied ik kaartleggingen, energetische healingen en intuïtieve begeleiding. Een zachte, diepgaande manier om weer in balans te komen.

Samen sterker: initiatieven voor ouders
– Like a Buddy: informele hulp van ouders voor ouders. Mail gerust als je het moeilijk hebt met uithuisplaatsing of onbegrepen gedrag. Je bent niet alleen.
– Ouderpeil.nl: een laagdrempelige community waar ouders hun verhaal kunnen delen, vragen kunnen stellen en steun vinden bij elkaar.
– Mijn Kind Uit Huis: samen met drie vriendinnen deel ik mijn ervaring en expertise. We zetten ons in voor een jeugdzorg waarin ouders hun plek behouden in het leven van hun kind.

Ik zou dit boek niet alleen aanraden aan lotgenoten, maar ook aan pleegouders, gezinshuisouders en jeugd- en pleegzorgmedewerkers. Zelf doe ik de opleiding tot HBO Ervaringsdeskundige en zelfs in de opleiding zouden mijn studiegenoten veel kunnen leren van dit verhaal en hun collectieve ervaringskennis voeden. Het is belangrijk dat mensen hierover blijven leren. Vooral in jeugdzorgland valt nog heel veel te verbeteren. Daar zou dit boek prachtig voor ingezet kunnen worden. Oh, en er staan tussen haar verhaal door ook prachtige gedichten! Kortom, een aanrader!

Voor een ieder die het boek zelf zou willen lezen, het is de bestellen via bol, bruna en via Miranda zelf.

Titel: Miranda, een reis op weg naar vrijheid

Auteur: Miranda Kempenk (ze is te vinden op instagram en LinkedIn)

ISBN: 978-94-93357-68-6

Miranda, bedankt dat je jouw verhaal met ons wil delen!”