Beeld: Femmy
Een dansje in de kamer
Ik kijk naar haar terwijl ze zingend en dansend door haar slaapkamer heen gaat. Ze sluit haar ogen voor extra dramatische effecten. Ze gaat helemaal op in het dansen. Onhandige bewegingen, maar het komt oprecht uit haar tenen. Haar haren springen op en neer bij elke draai. Een klein feestje, zomaar op een gewone dag. Tranen in m’n ogen. Ze oogt groot, maar danst zoals kleine meisjes dansen.
Mijn kleine meisje en tegelijk zo groot, het blijft een beeld dat moeilijk te rijmen is.
Terwijl ik naar haar kijk, dwalen m’n gedachten langzaam af. Ze lijkt even los van alles en ik vraag me af…
Zal je dansend door het leven gaan? Zo intens zoals je dat nu doet? Wat ga je tegenkomen op je pad? Dans je overal, misschien soms met wat onhandige bewegingen doorheen? Struikel je een keer en sta je dan weer vol zelfvertrouwen op? Blijf je zo uitbundig lachen, zoals je nu doet?
Ik weet dat de wereld soms hard is. Dat mensen zullen kijken, misschien fluisteren, soms zelfs hardop benoemen.
Ik voel tranen prikken. Allerlei gevoelens overspoelen me. Ik voel zoveel liefde en trots. Ook verdriet en onmacht, omdat dit haar is overkomen. Ze kan er niks aan doen, ze beseft het zelf ook nog niet. Ze is te druk met het uitvoeren van haar dansje. Ze gaat er helemaal in op. En ik geniet ervan, met volle teugen.
Wat houd ik van haar, van deze lieve grote kleine meid.
Zolang ze blijft dansen zoals vandaag, weet ik: het komt wel goed.
Mijn ervaringen deel ik ook op: http://www.mijnkindheefteensyndroom.nl
Femmy
Serie Blogger
Trotse mama van drie mooie meiden. Mijn middelste dochter Iris was 1,5 jaar oud toen het zeldzame Sotos Syndroom werd vastgesteld. Ik deel mijn ervaringen hierover op Mamaplaats.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”
Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”
Justm: “Ik maak mezelf en dit kleintje de belofte…”