Gevecht voor erkenning van Luuks klachten – Deel 3

28 augustus 2025

Redactie Mamaplaats

“In de vorige 2 stukken heb ik verteld over Luuk zijn Reflux en peuterastma. De astma hadden we inmiddels onder controle, maar helaas… Zoals het de afgelopen 7 jaar altijd is gegaan: is het 1 opgelost, volgt het volgende…“

“Intussen was Luuk 11maanden en waren we dus ook al volop aan het oefenen met vast voedsel. Hij begon er altijd enthousiast aan, maar altijd ging hij na een bepaalde hoeveelheid over zn mondje ogen en hoofd wrijven en kreeg je er niks meer in. Maar ach, hij was nog geen jaar, dus wij maakten ons er niet zo druk om. Melk was immers nog de hoofdvoeding.

Een half jaar later, toen hij inmiddels 1.5jaar oud was, woog Luuk nog steeds rond de 8.5kg. hij was dus al een jaar niks gegroeid in gewicht, alleen in lengte. Kinderarts had er nog geen verklaring voor dus er werd bloed geprikt op glutenintolerantie. Ik heb toen wederom weer koemelkallergie geopperd. Dit mocht ik uit gaan proberen, maar wel onder begeleiding van een dietist. Inmiddels werd al wel duidelijk dat hij geen hele grote eter was en tussendoortjes werd hij ook niet direct heel enthousiast van.

Na 1.5 jaar heb ik dus eindelijk mijn gelijk gekregen: het arme ventje reageerde wel degelijk op koemelk! Op advies van de dietist heb ik een voedingsdagboek bijgehouden. Regelmatig had hij ook direct na een poepluier enorm rode billen wat hem ook erg pijn deed met verschonen. Andere keren kon hij bij wijze van al een uur met een vieze luier lopen en was er niks aan de hand. Het advies van de dietist was om Soja te gaan geven in plaats van melk, omdat dit qua voedingswaarde het dichts in de buurt komt. Toen werd al heel snel duidelijk dat niet alleen melk het probleem was, maar ook soja. Het arme ventje had enorme diarree en heel zijn billen lagen open. het leken wel brandwonden. En daar was zijn eerste trauma. 1 situatie staat mij en mijn moeder nog zo goed bij. Met verschonen kroop hij huilend bij mijn moeder in de nek om zich te verstoppen om aan het schoonmaken van zijn billen te ontkomen. nu ik dit schrijf krijg ik tranen in mijn ogen. Uiteraard zijn we zodra we de link legden gestopt met soja. Echter zat het trauma van verschonen er inmiddels. plasluiers prima, maar zodra hij een poepluier had ging hij er vandoor en was verschonen een drama. Dit heeft minimaal een half jaar tot een jaar geduurd voor hij zich weer zonder problemen liet verschonen.
Door het voedingsdagboek waarbij ik bijhield wat hij precies had gegeten en wat voor mogelijke klachten hij had, kwam aan het licht wat die zere rode billen veroorzaakte: peulvruchten! Soja is ook een peulvrucht, waardoor alle eiwitten van peulvruchten op elkaar lijken dus hij had een kruisreactie met peulvruchten. Dat werd dus een hele uitdaging met eten koken. Elke verpakking lezen, elk recept aanpassen, overal alternatieven voor zoeken. Gelukkig is plantaardige voeding erg in opkomst, waardoor er gelukkig veel alternatieven te krijgen zijn.

In die periode van uitzoeken zijn we ook naar Turkije geweest. Hele vakantie is het goed gegaan. Wat we toen nog niet wisten is dat patat ook vaak in soja olie gebakken wordt. Op het vliegveld hebben we bij burgerking gegeten en Luuk ook een paar patatjes laten eten. Kort na opstijgen werd hij jengelig. Niet eens krijsen, maar gewoon niet happy. hij leek ook erg moe, dus ik ging in het gangpad staan met hem in de draagzak om hem in slaap te wiegen. Luuk was namelijk absoluut geen schootzitter. Draagzak was enige plek waar hij rust vond en ontspande. De vrouw voor ons had al een paar keer sacherijnig achterom gekeken, maar ja, ik doe mn best. Uiteindelijk viel hij in slaap, maar kort daarna hadden we turbulentie dus moest hij uit de draagzak bij mij op schoot in de gordel. En heel begrijpelijk was Luuk het daar niet mee eens. Hij lag net lekker te slapen en wordt wakker gemaakt, dus weer laat hij van zich horen. Niet krijsen, gewoon heel beschaafd jengelen. Mijn man en ik doen duidelijk heel hard ons best om hem te troosten, maar het lukt niet. Draait die vrouw voor ons zich boos om: of we hem niet stil konden houden, want zij kreeg er hoofdpijn van! Eeh ja sorry mevrouw, we doen ons best. hij sliep net, maar moest weer op schoot vanwege turbulentie. Nou we moesten hem maar stil houden!
We hebben ons maar wijs stil gehouden, totaal verontwaardigd.
In de auto van Schiphol naar huis ging Luuk pas echt los, tot er plots een geur in de auto hing…. snel gestopt om hem te verschonen. Uiteraard weer zere billen, maar we hadden ook een verklaring waarom hij in het vliegtuig zo uit zn humeur was: het kind had gewoon enorme buikpijn. Waarschijnlijk was de patat op het vliegveld gebakken in soja olie.