Opgebiecht: soms voel ik me een slechte moeder omdat ik fulltime werk

Dat ik fulltime werk, is een bewuste keuze. Ik verdien meer dan mijn man en ik wil ook heel graag carrière maken. Ik heb een fantastische baan en ben de afgelopen jaren enorm gegroeid. Ik ben ook echt een workaholic. Mijn verlof vond ik vreselijk: opeens helemaal uitchecken van werk? Echt niks voor mij. Ik heb toen ook regelmatig mijn laptop opengeslagen. Mijn man is totaal anders. Hij gaf al snel aan dat hij drie dagen wil werken. Voor ons werkt dit, al knaagt het soms wel. Het is natuurlijk niet de verdeling die je meestal ziet.

Ik heb vaak het gevoel dat ik mezelf moet verantwoorden. Waarom maak ik minder uren vrij voor mijn kind dan andere moeders? Ja, ze hebben een punt: ik sta niet iedere dag op het schoolplein. Soms ben ik bang dat mijn band met de kinderen daardoor anders is dan die van mijn man. Niet per se slechter, maar wel anders. Hij is veel meer met de opvoeding bezig, moet vaker streng zijn. En de kinderen komen ook sneller naar hem met problemen of vragen. We hebben dit altijd besproken en ik vind het fijn dat ze zich veilig voelen bij hem. Maar toch doet het soms pijn. Dan voel ik jaloezie, alsof ik momenten mis.

Maar mijn liefde voor mijn kind is toch niet minder omdat ik toevallig minder uren met ze ben? Ik sta misschien niet iedere dag op het schoolplein, maar ik ben wel een moeder die onvoorwaardelijk van haar kinderen houdt. En deze baan heb ik juist óók voor hen. Voor onze toekomst, voor de stabiliteit die ik ze kan geven, voor de vakanties die we samen kunnen maken. Ik zou absoluut niet stoppen met hoe ik het nu doe. Dan ga ik maar soms met een beetje schuldgevoel naar mijn werk.

Lees ook

Opgebiecht: mijn dochter neemt steeds meer afstand van me, en ik voel me een slechte moeder