Opgebiecht: Mijn man is soms net een kleuter, AARGH!

Ik ben degene die moet onthouden dat het vuilnis op dinsdag buiten moet. Ik weet wanneer de kinderen gym hebben, wanneer de auto naar de garage moet en hoe de wasmachine werkt. Hij “helpt” wel, maar alleen als ik het vraag en precies uitleg wat er moet gebeuren. En dan nog kijkt hij me soms aan alsof ik een andere taal spreek. Ik ben dan zo lang bezig met uitleggen dat ik het net zo goed zelf kan doen, zeker als hij het daarna alsnog verkeerd doet. Terwijl ik het al drie keer heb uitgelegd.

En dat is nog niet eens het ergste. Desnoods zorg ik wat meer voor de kinderen en het huishouden, die oldschool verdeling vind ik eigenlijk niet zo heel erg. Maar dat ik hem ook nog moet herinneren hoe hij voor zichzelf moet zorgen? Dat vind ik pas echt erg. Dat we in bed liggen en ik moet vragen: “Heb je je tanden wel gepoetst?” omdat ik weet (en ruik) dat dit niet zo is. Of dat ik weer de remsporen van de wc moet poetsen. Niet bepaald opwindend.

Laatst was ik een paar dagen weg, terwijl de kinderen toevallig op kamp waren. Deze man hoefde dus alleen maar drie dagen voor zichzelf te zorgen. Ik kwam terug en schrok me kapot: het huis was een chaos, de afwas opgestapeld en hij had drie dagen achter elkaar snackbar en Chinees besteld. Hij neemt niet eens de moeite om voor zichzelf te koken als ik het niet doe!

Het is niet dat hij niet wil. Hij is een lieve vader en hij werkt hard. Maar het constant coachen, uitleggen en herhalen slurpt al mijn energie op. Ik weet dat ik moet praten, grenzen moet stellen, misschien dingen moet laten vallen. Maar op dit moment voelt het alsof dat gewoon allemaal geen zin heeft. En dan vraag ik me af: hoe lang hou je dat vol?

Heb jij ook iets op te biechten? Stuur anoniem een mailtje naar info@mamaplaats.nl

Lees ook

Opgebiecht: Ik heb een enorme crush op de ex-man van mijn beste vriendin