
Beeld: Anneke de Kort
Moeder zijn en ondernemen is echt niet altijd makkelijk. Het lijkt soms meer op jongleren met een laptop, een potje billencrème en tussendoor probeer ik het huishouden te doen, sociaal te zijn en een leuke partner voor mijn vriend. En hoewel ik mijn werk met liefde doe en moeder zijn het mooiste is wat me is overkomen… ik kan het niet zonder mijn vangnet.
Het thuisfront
Mijn vangnet begint thuis. Een partner die niet ‘helpt in het huishouden’, maar gewoon zijn deel doet. We draaien het samen. We grappen weleens tegen elkaar dat we echt een goede machine zijn samen. Vaatwasser, het bedtijdritueel, de was, rondje stofzuigen en koken zijn gewoon taken van ons allebei. Andere taken verdelen we. Dat geeft mij ruimte. Ruimte om te ondernemen, te groeien en soms even rustig adem te halen.
Opa en oma
Dan zijn er nog mijn schoonouders. De achterwacht. De ‘breng-hem-maar-gerust-even-vinden-we-gezellig’-mensen. Op donderdag is onze zoon Pep altijd de gehele dag bij hen. Maar daarbuiten, als het nodig is, zijn zij altijd bereid om bij te springen. Bijvoorbeeld als ik eens wat extra moet werken. Onbetaalbaar. En Pep vindt het leuk om bij zijn opa en oma te zijn. Hij heeft er zijn eigen speelgoed, opa gaat meestal een rondje met hem fietsen en op donderdagmiddag na schooltijd komen ook zijn neefje en nichtje er spelen.
Van Namasté naar Mamaaaaaa!
De kinderopvang
En dan nog de kinderopvang. En dat is in ons geval een agrarische kinderopvang. Twee dagen per week (op maandag en dinsdag) leeft Pep zijn beste leven tussen geitjes, kippen, koeien, modderplassen, traptractors en vriendjes en vriendinnetjes. Het bezoek aan de koeienstal is favoriet. Bij thuiskomst doen we zijn schoenen voortaan buiten uit vanwege de lading zand die erin zit.
Hij leert er over dieren, natuur, delen, buiten zijn, en ook – niet onbelangrijk – dat het oké is als mama even niet in de buurt is. De medewerkers van de kinderopvang zijn stuk voor stuk lief, enthousiast en betrouwbaar. Ze zien onze Pep echt en Pep is op zijn beurt erg op hen gesteld. We laten Pep er echt met een heel gerust hart achter. Aan het einde van de dag, wanneer we hem ophalen zie ik hem met een grote glimlach op ons af komen, maar minstens zo vaak is er die blik van: “Huh, nu al? Ik was nog niet klaar met spelen.”
Fulltime werken in drie dagen
Maandag, dinsdag en donderdag zijn dus mijn werkdagen. Voordat Pep werd geboren werkte ik fulltime. Eigenlijk doe ik dat nog steeds, want ik heb al mijn werk van destijds nu gestopt in die drie dagen en vaak nog een aantal avonden. Daarnaast groeit mijn bedrijf nog steeds en ontwikkel ik nieuwe diensten en producten. Mijn werkdagen zitten daardoor bomvol en zijn strak gepland. Maar het is werk dat ik leuk vind en waar mijn passie ligt. Maar dit alles dus niet zonder het goede vangnet om mij, om ons heen.
MEER VAN DEZE SERIE
Laat me slapen
Meer rust en structuur voor kinderen in december
Sinterklaas op haar manier
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Laat me slapen
Meer rust en structuur voor kinderen in december
Sinterklaas op haar manier