Doorvoelen van je verdriet en andere emoties na je miskraam – zo kan je sneller verder

Maar diep vanbinnen voel je het nog.
Een leegte. Een verdriet dat zich stilletjes ophoudt in je buik, je hart, je hoofd. Misschien ben je alweer bezig met een volgende zwangerschap, of overweeg je dat. Maar iets in jou voelt nog niet helemaal… klaar.

Emoties zijn geen obstakels, maar richtingaanwijzers

Als coach werk ik met vrouwen die opnieuw zwanger willen worden na een miskraam. Veel van hen zijn slim, zelfstandig, verantwoordelijk – vrouwen die alles ‘goed’ willen doen. Ze hebben vaak geleerd om sterk te zijn, door te pakken. Maar onder die kracht zit een heel andere laag. Namelijk die van de gevoelens, die maar wat graag gevoeld willen worden. Wist je alleen maar hoe je dat kon doen.

Verdriet, schuldgevoel, boosheid, leegte… het zijn geen obstakels die in de weg staan van je herstel. Het zijn juist richtingaanwijzers. Je lichaam en je systeem geven signalen af dat er iets gezien wil worden. Iets dat erkenning vraagt.

Waarom doorvoelen helpt bij herstel

Door emoties te onderdrukken, zetten we vaak onbewust een soort intern ‘pantser’ op. Dat geeft tijdelijk controle en houvast – maar het kost ook veel energie. En het belemmert het natuurlijke herstelproces. Door wél te voelen wat er in jou leeft, geef je jezelf de kans om te helen op een dieper niveau. Je maakt ruimte. Niet alleen in je hoofd, maar ook in je lichaam en je hart.

Dat ‘ruimte maken’ is essentieel als je weer open wilt staan voor een nieuwe zwangerschap. Want je lichaam herinnert zich meer dan je denkt. Onverwerkt verdriet kan letterlijk vast gaan zitten in je lijf. Wat ik vaak zie is dat dames die een miskraam hebben ervaren, niet (meer) in hun onderbuik ademhalen. Alsof dat stukje is uitgezet.

Hoe je kunt beginnen met voelen

Je hoeft geen zweverig type te zijn om contact te maken met je gevoel. Het begint vaak met iets heel eenvoudigs: vertragen. Even stilstaan. Je hand op je buik leggen. Voelen hoe het daar is. Misschien komt er verdriet. Of stilte. Of helemaal niets. Dat is allemaal normaal.

Je hoeft het niet alleen te doen

Je hoeft niet de sterke vrouw te zijn die dit ‘gewoon’ zelf fixt. Je mag je verdriet serieus nemen. En je mag ruimte maken voor een nieuwe zwangerschap, zonder jezelf voorbij te lopen.

Wat ook helpt: praten met iemand die weet wat je doormaakt, zonder dat het meteen opgelost hoeft te worden. Dat is ook wat ik vrouwen bied in mijn begeleiding. Wil jij ontdekken wat voelen en doorvoelen voor jou kan betekenen? Neem gerust contact met me op.”