De onzichtbare last: waarom mama’s zichzelf wegcijferen (en hoe je dit doorbreekt)

Herken je dit?

Je houdt alle ballen hoog. Het werk, het huishouden, de kinderen, de sociale verplichtingen. Je wilt het goed doen – nee, perfect doen – als moeder, als partner, als collega, als vriendin. En ondertussen? Cijfer je jezelf weg. Steeds weer.

De onzichtbare rekening

Want terwijl jij alle ballen omhoog houdt, maakt je partner met gemak afspraken. Vrienden, werk, sport – gewoon in de agenda geknald, zonder overleg. En jij? Jij past je aan. Jij bent er voor de kinderen. Jij regelt het wel.

Het gevolg? Je voelt je onzichtbaar. Niet gezien. En die lontjes worden korter en korter. Tot je aan het einde van de week uitbarst en je partner verbaasd vraagt: “Wat is er toch met je aan de hand? Je bent zo veranderd.”

Ja duh, lieve mannen. Dit kan toch ook niet zo?

Jouw zuurstofmasker eerst

In het vliegtuig krijg je de instructie: doe eerst je eigen zuurstofmasker om, dan pas dat van je kind. Waarom? Omdat je niemand kunt helpen als je zelf geen lucht krijgt.

Hetzelfde geldt voor jouw leven, lieve mama. Jij hebt ruimte nodig. Tijd nodig. Aandacht voor jezelf nodig. Niet omdat je egoïstisch bent, maar omdat het jouw zuurstof is. Zodat je kunt verbinden met jezelf. Zodat je niet alleen maar die moeder, partner of lieve collega bent, maar gewoon even kunt zijn. Zonder verwachtingen. Zonder eisen.

Stralend falen mag

Lieve mama, wees mild voor jezelf. Het hoeft niet perfect. Echt niet. Stralend falen, glunderend blunderen – laat dit jouw motto zijn. Minder streng voor jezelf, en own jouw ruimte.

Want hier is de waarheid die niemand je vertelt: overal waar jij ja tegen zegt, zeg je ook ergens nee tegen. De vraag is: welke prijs is hoger? Die van het teleurstellen van anderen, of die van het wegcijferen van jezelf?

Jouw Actieplan

• Plan bewust me-time in je agenda. Niet als het uitkomt, maar als afspraak met jezelf
• Communiceer je grenzen. “Ik ben die avond niet beschikbaar” is een vol zinnige zin
• Vraag om hulp. Delegeer. Het hoeft niet allemaal door jou gedragen worden.
• Herinner jezelf: je bent niet verantwoordelijk voor ieders geluk.
• Vul je zuurstoftank. Regelmatig. Zonder schuldgevoel.

Je verdient het om gezien te worden. Je verdient het om ruimte te hebben. Je verdient het om meer te zijn dan alleen maar de vrouw die voor iedereen zorgt.

Jij bent het waard, lieve mama. Precies zoals je bent.

Met warme groet,
Sabine