Snap
Moederschap. Het is in een mega oncomfortabele houding blijven zitten omdat je het hoopje geluk op je borst niet wakker wilt maken. Het is niet kunnen stoppen met snuiven aan zijn kruintje, omdat het zó lekker ruikt. Het is ’s nachts in het donker op de tast voelen of ie niet gespuugd heeft, maar daarbij zijn oog bijna uitprikken. Het is soms doen alsof je die ene scheet niet gehoord hebt omdat je geen zin hebt hem wéér te verschonen. Het is hem volmaakt vinden zoals hij is, maar tegelijkertijd bidden en werken aan langere slaapjes per nacht. Het is van narigheid mee huilen omdat je niet weet wat je moet doen als hij ontroostbaar is van de darmkrampjes. Het is ook je vingers bij zijn neus en mond houden om te voelen of hij nog ademt. Het is je afvragen waar je je prijs op mag halen omdat je de hele fucking bingo-bevallingskaart hebt afgestreept. Het is zijn vader soms ongevraagd (oké regelmatig) van tips en tricks voorzien omdat je denkt het beter te weten. En het is je blijven verbazen dat het minimensje voor je neus uit jouw buik is gekomen.. Een maand geleden, op 7 december, werd je geboren en ik had geen moment van jou willen missen lieve, kleine Xem. Mama houdt de wereld van jou. Zó verschrikkelijk veel, dat het pijn doet.♥️

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.