Snap
Oma & Omi Wat een veranderingen brengt de geboorte van onze dochter allemaal met zich mee. Niet alleen zijn wij ouders geworden maar ook je eigen ouders krijgen een nieuwe rol. Mama en schoonmama met een 2e titel: Oma! Een van de mooiste momenten na de geboorte van Jinthe vond ik de kennismaking met haar opa's en oma's. Ik moest wel en traantje wegpinken bij dit bijzondere moment. Ook mijn rol is veranderd. Ik ben niet alleen meer (schoon)dochter maar ben ineens ook mama van een kleine meid. Een mama met ook haar eigen opvattingen over haar kindje, opgroeien en opvoeden. Op heel veel dingen merk ik raakvlakken bij (schoon)mama in de manier van opvoeden en omgaan met Jinthe maar ook zijn er meningsverschillen. Dit is natuurlijk oké maar brengt ook wel twijfels met zich mee. Adviezen krijg je sowieso al veel bij de geboorte waardoor je als onzekere kersverse ouder door de bomen het bos niet meer ziet. Om maar kort op te lijsten kreeg ik in de eerste 2 weken advies van: de vroedvrouwen in het ziekenhuis, kinderarts, osteopaten, zelfstandig vroedvrouw, 3 kraamvrouwen, moeder, vader, schoonmoeder, schoonvader, vrienden en familie en... ik kan nog wel ff doorgaan zo. Je kan nu denken, vraag dan geen advies en doe je eigen ding maar je bent zo onwetend. Zeker als je kleintje alleen maar gillen kan uren achter elkaar. "troost haar zoveel mogelijk" "soms kan je haar beter even laten huilen" "ze vraagt aandacht" "verwennen kan nog niet" "ze moet op haar eigen kamer slapen" "niet alleen slapen maar geborgen bij jou"... zucht. Wat is nu het beste.... Nu zijn we inmiddels 12 weken verder en op heel veel van deze vragen en opmerkingen heb ik antwoorden gevonden. Troosten doe ik sowieso als ze overstuur gaat maar bijvoorbeeld bij een zeurende manier van huilen kan ik best nog wel even de was ophangen. Slapen doe je lekker dichtbij mij omdat dit 1: veel praktischer is met de borstvoeding en 2: omdat we je graag die geborgenheid geven. Nog veel meer antwoorden hebben we inmiddels gevonden op vragen waar je de eerste weken niets (of toch met veel twijfel) op weet te zeggen. Alle adviezen die ik kreeg heb ik inmiddels wat beter leren filteren of bepaalde bronnen niet meer geraadpleegd. Ik heb Jinthe op medisch gebied, klinkt vrij logisch waarschijnlijk, toevertrouwd aan de kinderarts en dit zorgde al voor veel meer rust in mijn hoofd. Voor borstvoedingsvragen richt ik me tot de lactatiekundige en een borstvoedingsexpert-collega die enorm veel kan vertellen door ervaring. Advies van de oma's komt regelmatig en hier probeer ik te filteren wat ik of we graag zelf willen en wat we gewoonweg nog niet weten. Mijn advies (haha ja ik ga ook al advies geven ) is dat je je laat adviseren door een beperkt aantal (ervarings)deskundigen omdat je anders, net zoals ik, de bomen door het bos niet meer zal zien. Mijn vraag aan jullie: hoe gaan jullie om met advies van anderen? Ik hoor graag jullie verhaal.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.