Dat is nog een behoorlijke klus, die grenzen.... want telkens als je het een beetje 'snapt' is je kind weer wat ouder en mogen de bakens alweer verzet, waardoor je voor je gevoel telkens achter de feiten aanloopt. Hoe hou jij daarbij je plezier in moeder zijn vast?
Het duurt even voor je er aan gewend raakt. Bij ons mocht de oudste pas met vier alleen buiten spelen, de tweede had nooit zo'n zin, dus dat was makkelijk, de derde ging met net drie grote zus achterna en de vierde vroeg niets, maar ging er gewoon achteraan, hij was toen twee. De vijfde daar hebben we wat beter opgelet, maar die liep ook rond zijn tweede buiten. Tot nu is het bijna altijd goed gegaan, maar wennen doet het niet.
Omabenik
Het duurt even voor je er aan gewend raakt. Bij ons mocht de oudste pas met vier alleen buiten spelen, de tweede had nooit zo'n zin, dus dat was makkelijk, de derde ging met net drie grote zus achterna en de vierde vroeg niets, maar ging er gewoon achteraan, hij was toen twee. De vijfde daar hebben we wat beter opgelet, maar die liep ook rond zijn tweede buiten. Tot nu is het bijna altijd goed gegaan, maar wennen doet het niet.