Profile icon Profiel News icon Posts (12)
Blog image
  • #keel
  • #amandel
  • #arts!

Zo gingen de maanden stilletjes voorbij..

Elke zoveel maanden naar de kinderarts en hij vinkte alles testjes af.

De maanden gingen voorbij en elke zoveel maanden mocht onze dochter naar de kinderarts. De kinderarts keek alle huis tuin keuken testjes na vinkte ze af en ze werd weer goed gekeurd en mocht naar huis. Haar bloedwaardes bleven mooi stabiel. Niks aan de hand zou je denken. Met 8,5 maand waren mijn ouders bij ons en ze heeft nooit gekropen alleen getijgerd en ze stond al wel aan tafel. Mijn vader zei gekscherend kom maar naar opa, se staat op en loopt zo 1,5 meter naar mijn vader toe. We wisten niet wat ons overkwam. En toen naderde haar eerste verjaardag. Een lange meid 1.05m goed op gewicht. Behalve dat ze lang was bleef ze verder elke zoveel maanden netjes alle vinkjes goed belopen uit de lijst. Haar tweede verjaardag naderde. We hebben haar ingeschreven op de peuterspeelzaal. Omdat ze 2 talig opgevoed werd en een eigen taal sprak kwam ze in aanmerking voor VVE dus mocht ze 4 dagdelen naar de peuterspeelzaal. Dat vonden wij ook goed zolang zij dat trok en leuk vond. Ze mocht dan eindelijk starten! Ze deed het goed en had een leuke tijd. Maar ze kreeg vaak koorts en was niet lekker. Dus zat ze vaker thuis. Op een gegeven moment zei de juf ook joh wat vinden de artsen? Ik gaf aan dat ik als feedback kreeg een kind is wel 11 keer pet jaar ziek tot zijn vierde verjaardag. Maar die van mij was het om de 10 dagen wel. Was ze weer aan het hoesten weer oorpijn weer koorts. Maar het consultatiebureau, de huisarts en het ziekenhuis bleven zeggen kinderen zijn vaak ziek we zien hier niks geks. Ik bleef terug gaan en hun bleven mij wegsturen. Op een gegeven moment heeft de kinderarts maar gezegd het zal warscheinlijk voor niks zijn, maar ik stuur je door naar de KNO arts en dan kunnen we dat ook van de lijst afstrepen. Ik kon 2 weken later gelukkig al terecht. We kwamen bij een hele lieve vrouw terecht ze keek haar helemaal na en gaf aan dat haar neusamandel eruit moest. Haar oren waren goed die zou ze vooral met rust laten. Haar keelamandelen waren ook echt enorm vergroot en het zag eruit als een gronische ontsteking. Vandaar achteraf de constante ontstekingen en koorts. Met haar ondertussen bijna 3 jaar mocht ze eind van de week al onder het mes om al haar amandelen te verwijderen. Spannend maar ik dacht hoe sneller we aan de beurt zijn des te minder tijd heb ik om in de spanning te zitten en is zij hopelijk klachtenvrij daarna.. we telden de dagen af..

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • #dokter#
  • #controle#
  • #moeder#

Oproep voor de kinderarts..

We kregen al snel een een afspraak voor de kinderarts..

We kwamen bij een oudere meneer als kinderarts. Hij vertelde ons dat hij met 2 jaar met pensioen ging maar dat wij daar niks van zullen merken mocht het dan nog nodig zijn komt onze dochter bij een collega onder behandeling. Ik denk bij mezelf prima ik hoop tegen die tijd niks meer te zoeken te hebben in het ziekenhuis. Wist ik toen maar waar ik nu bijna 9 jaar later in zit wat betreft rollercoaster. Maar goed daar komen we nog. Terug naar de tijd dat onze dochter een half jaar was ondertussen en voor een check up naar de kinderarts ging. Ze wordt helemaal van top tot teen nagekeken en hij geeft aan dat haar sleutelbeen mooi genezen is. Die had ze gebroken toen ze geboren werd. En hij vraagt mij bent u er bekend mee dat uw dochter een hartruisje heeft? Een hart wat? Eerste keer ouder zijn dingen. Alles klinkt spannend eng en je vraagt je meteen af gaat mijn kind dood?? Mischien was dat ook omdat we na 6 maanden zwangerschap een kindje zijn verloren voor onze dochter ik weet het niet. Ik weet wel dat ik alles spannend en eng vond.

Artikel lezen
1 Reacties tonen
Blog image
  • #gbs
  • #kuurtje
  • #frustatie

Eindelijk ik kreeg de uitslag..

In plaats van een belafspraak wilde de gyneacoloog me toch zien..

Ik was mega zenuwachtig maar wist eingelijk niet waar voor... Mischien of er uit de kweek toch iets engs zou komen ofzo. Er gaan allemaal waan ideeën door je hoofd. Menseigen ofzo denk ik dan maar. Ik werd binnen geroepen en ze draaide er niet omheen en vroeg mij waarom ik niet had verteld dat ik GBS postief ben.. Mijn dochter had wel dood kunnen zijn. Mijn hart klopt ondertussen als een malle mijn oren suizen en ik denk alleen maar wat voor enge ziekte heb ik? Ik vraag haar met een bevende stem waar ze het in godsnaam over heeft. Ik heb geen enkel idee wat GBS is en al helemaal niet dat ik positief ben. En daar schrikt zij op haar beurt weer van en vraagt of ik met 32 weken zwangerschap niet getest ben? Ehmm nee niemand heeft mij getest. Ze keek me aan netof ze mij niet geloofde en na mijn dossier doorgespit te hebben bleek ik echt nooit getest te zijn. Ik had dus voor mijn bevalling een prik moeten krijgen zodat mijn dochter tijdens de bevalling gezond ter wereld zou komen. Ze vraagt me of onze dochter ziek is geweest of klachten heeft gehad en ik geef aan dat ze het erg goed doet en gelukkig nergens last van heeft. Ze wilt me toch doorsturen naar een kinderarts en dat vind ik helemaal prima beter safe dan sorry zeg ik dan maar. Ondertussen geeft ze aan dat ze mijn atibiotica wilt veranderen nu ze weet wat ik heb en dat dat ook de oorzaak is dat mijn wond zo lang niet mooi heeft willen dicht groeien. En met een doorverwijzing naar de kinderarts en een receptje ga ik naar huis. Nog steeds wel in shok dat ze me zomaar de schuld gaf van iets waar ik absoluut geen weet van had. Achteraf was ik erg boos en verdrietig want de maandenlange pijn had me bespaard kunnen worden en het idee dat mijn kind had kunnen overlijden omdat ik geen weet had dat ik GBS postief ben. Maar gelukkig dat engeltje op onze schouder heeft ons gered en een beter plan voor ons!❤️

Artikel lezen
7 Reacties tonen
Blog image
  • Bevallingsverhalen
  • rouw
  • #bevallen

Moeder van een mooie dochter!

Ik wist niet wat me overkwam na nog geen 20 min in de verloskamer was ik al moeder. Mijn vader had een aantal berichtjes gestuurd en was ongeduldig geworden waarom er geen reactie kwam. Ik geef mijn man aan dat hij een foto moet maken en opsturen van onze dochter. Maar stuur hem wel naar mijn moeder anders is de schok voor mijn vader wel erg groot. Wist ik veel dat mijn moeder in janken zou uitbarsten van geluk haha. We bellen mijn schoonouders en we vonden dat mijn schoonmoeder erg kortaf deed. En toen ineens brak ze en begon te huilen, ik wil jullie geluk niet verstoren maar je vader ligt heel slecht en het gaat niet lang meer duren. We hadden na een kort gesprek opgehangen.

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Bevallingsverhalen
  • #bevalling
  • adrenaline

Letterlijk de laatste loodjes van de zwangerschap

De weken gaan langzaam voorbij. Ik rommel in huis en heb ontiegelijke nesteldrang. Maar echt ontiegelijk. Zo sta ik de ene avond om half 12 de badkamer te schrobben van top tot teen. De volgende dag was ik al de baby kleren en de dagen erop heb ik alles gestreken. Het bedje opgemaakt. Ik heb mijn tas ingepakt en de tas van de baby. We hebben de maxi cosi vast gemaakt in de auto. We hadden op dat moment nog zelf geen auto. Maar mijn broertje heeft zijn auto bij ons thuis achtergelaten zodat we daar geen zorgen om hadden. 

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Zwanger
  • werk
  • faillisement

Het leven komt zoals het komt..

We rijden weer naar huis. In de middag worden we gebeld dat mijn schoonvader de volgende dag mee naar huis mag. De volgende ochtend gaat mijn man al vroeg weg en haalt zijn vader op. Eenmaal thuis vraagt mijn schoonvader wanneer wij weer naar Nederland gaan. Ik geef aan volgende week en hij wordt stil. Schoondochter ik weet dat je zwanger bent en hem ook nodig hebt. Maar het zou fijn zijn als hij nog even kan blijven en hier wat dingen voor ons kan doen. 

Artikel lezen
0 Reacties tonen
Blog image
  • Zwanger
  • vakantie
  • #dochter

Verloop van mijn zwangerschap en ons dagelijks leven..

Wij mochten komen voor de 12 weken echo. Alles zag er goed uit het hartje klopte krachtig. Ik bleef bij elk dingetje bij elk pijntje in de stress schieten. Ondertussen hadden we afgesproken dat ik voor de pijntjes en onzekerheden naar de verloskundige mocht. En de reguliere controles zou ik bij de gyneacoloog hebben. Mocht er iets zijn dan zou de verloskundige overleggen met het ziekenhuis. 

Artikel lezen
0 Reacties tonen