Vandaag ben ik anderhalve week over tijd. Ik weet dat ik niet zwanger ben en ik voel mij ook niet zwanger. Eigenlijk voel ik me heel goed! Ik heb ook niet het gevoel dat ik ongesteld moet worden. Dat baat mij wel wat zorgen. Stel je nou eens voor dat het nog een aantal maanden gaat duren voordat ik ongie word.. Misschien heeft mijn lichaam wel heel lang nodig om op gang te komen na het stoppen van de pil. Snel stop ik die gedachtes weg, want zo maak ik mijzelf alleen maar gek.

Ik blijk niet zwanger te zijn en ik ben ook nog steeds niet ongesteld. Moet ik mij zorgen maken? Van mij mag het nu echt wel op gang komen. Normaal gesproken kon ik echt balen als de 'feestweek' was aangebroken, maar nu kijk ik er zelfs naar uit! 

Mijn vriend en ik lopen de badkamer in. De zwangerschapstest ligt op het badmeubel. Ik pak de test en lees de 'uitslag' voor. De letters geven het heel duidelijk aan: niet zwanger. Ik voel de tranen opkomen van de teleurstelling. Mijn vriend blijft erg kalm, wat ik niet begrijp. Voelt hij niet de teleurstelling die ik voel? Hij wil het toch ook zo graag? Ik vraag het hem. 'Natuurlijk vind ik het ook jammer, lieverd! Ik hoopte net zoals jij dat je zwanger zou zijn. Alleen blijf ik er rustiger onder dan jij. Ik wil hartstikke graag een kindje met jou. Geef het nog wat tijd, we zijn nog maar zo kort bezig.' En daar moet ik hem ook weer gelijk in geven. Ergens, heel diep van binnen, wist ik ook wel dat de kans klein zou zijn. Na het stoppen van de pil kan het even duren voordat de cyclus op gang komt. Dat is heel normaal, zeker na bijna 10 jaar pilgebruik. 

We zijn een dag verder en ik twijfel steeds of ik wel of niet een zwangerschapstest ga doen. Voor hetzelfde geld word ik alsnog ongesteld en dan hoeft het niet. Ik dub nog even en dan besluit ik de knoop door te hakken: ik ga een test halen! Ik vertel, een beetje ongemakkelijk lachend, mijn vriend dat ik naar de drogisterij ga voor een test. Hij reageert rustig en vindt het prima.

We zijn inmiddels een paar dagen verder en ik ben nog steeds niet ongesteld. Ik denk dat ik een dezer dagen toch maar eens een test ga halen. De onzekerheid van wel of niet.. Ik word er gek van! Eigenlijk vind ik het best spannend om er eentje te kopen. Stiekem hoop ik toch dat het 'raak' is. Mocht het niet zo zijn, dan is het zo.. Maar ik zou het wel jammer vinden. 

Mijn vriend en ik hebben dus besloten dat ik ga stoppen met de pil. Eigenlijk is het zo dat ik sinds de zomervakantie ben gestopt. In eerste instantie was dit niet echt een bewuste keuze. Ik was tijdens onze vakantie helemaal vergeten om met een nieuwe strip te beginnen! En dat terwijl ik (bijna 10 jaar) altijd heel punctioneel, op bijna hetzelfde tijdstip de pil slikte. Mijn eerste reactie: lichtelijke paniek! Wil ik dit wel? Nee, eigenlijk nog niet!  Ik was van plan om halverwege de week alsnog met de nieuwe strip te beginnen. Dat heb ik niet gedaan omdat ik bang was dat dan mijn cyclus in de 'hobbel' zou raken. Gelukkig heb ik vrijwel geen last gehad van het ontpillen. In de tweede week zonder pil was ik soms een beetje misselijk. Ik moest er eerst wel even aan wennen dat ik niet meer de pil slikte. Na vier weken werd ik keurig ongesteld. 

Sinds vorig voorjaar zijn mijn vriend en ik samen. Mijn vriend heeft prachtige kindjes uit zijn vorige relatie waar ik een hele trotse bonusmama van ben! Ik ken mijn vriend en zijn kinderen veel langer, omdat ik de nanny was van zijn kinderen. Na verloop van tijd zijn wij dichter naar elkaar toegegroeid. Het duurde toch nog een poosje voordat wij een relatie kregen. Achteraf bleek dat de buitenwereld het al lang in de gaten had, alleen draaiden wijzelf er omheen.