Mijn huisarts zat tegenover mij en vroeg mij waar de pijn precies zat. Ik vertelde haar dat de pijn laag in mijn onderbuik zat met uitstralingen naar mijn zij. Daarna mocht ik op de onderzoektafel komen liggen en ze drukte wat in mijn buik. Dit was gevoelig en voelde pijnlijk aan. Toch kon ze niks ongewoons voelen en de pijn dus ook niet verklaren. Daarna vroeg ze of ik al niet zwanger kon zijn? Nee zei ik, want ik was tenslotte 2 weken geleden nog ongesteld geweest. Toch wilde ze dat ik een urine test deed om een zwangerschap of eventuele blaasontsteking uit te sluiten. 

Daar zit ik dan, alleen voor de tv en mijn gedachtes dwalen af bij het zien van een reclame spotje. Je ziet een net bevallen vrouw met een klein baby'tje in haar armen. Bij het zien van deze beelden bedenk ik me hoe mooi zoiets is. Deze gedachtes maken me zo blij en ik bedenk me hoe het zal zijn als ik die vrouw was. Snel denk ik stop Saar! Je bent niet zwanger en dat zal je voorlopig ook niet zijn. Ik weet dat ik niet de enige vrouw ben die droomt van een kindje en dat ik ook zeker niet gek ben. Maar dat kon ik een paar maanden geleden anders niet zeggen...