Ik was niet gewenst... Mijn kinderen ook niet..
Ik was nooit goed genoeg, ik was gewoon geen zoon... En dat heeft ze me laten merken...
Het gezin waar ik in grootgebracht ben is alles behalve normaal. Een vader die liever de kroeg in ging en pas laat weer thuis kwam. Die zijn handjes niet thuis kon houden, met gevolg dat we (lees ik, mijn broertje scheen er minder last van te hebben) regelmatig een pak slaag kregen. Ook mijn moeder. Vaak was er ruzie en een hoop gedoe. Ik probeerde me zoveel mogelijk op de achtergrond te houden, niet op te vallen. Maar uiteindelijk barstte de bom. Mijn vader vertrok en ging naar een scharrel die hij ergens had leren kennen. Wij bleven met de brokken achter. Met z'n drieen leefden we zo goed als kon door. Nou ja, mijn moeder vond mij blijkbaar lastig. Ik deed vaak dingen verkeerd, of gewoon niet goed genoeg in haar ogen. Vaak zat ik op mijn kamer.