Waarom is hiervoor een compliment nodig?
Ik ben al een tijdje weg bij de vader van mijn twee oudste heren maar er begint me nou toch wat dwars te zitten.
Sinds een aantal jaren ben ik alleenstaand(voor het gemak reken ik even niet de korte relatie mee me de vader van mijn jongste. Daarover komt nog een andere blog) en ik denk dat mijn ex en ik het best goed doen samen. Natuurlijk we hebben onze dingetjes nog wel eens maar daar zullen de jongens nooit wat van merken.
helaas geen borstvoeding meer.
Helaas was mijn borstvoeding niet goed genoeg meer voor mijn kleine man.
Na een aantal zware dagen en nachten waarin ik niet door had wat er aan de hand was, ging ineens een lampje branden.
ik ben ook nog gewoon ik.
Naast mama ben ik ook nog gewoon ik....maar hoe gaan jullie daarmee om?
Ik ben heel gek met mijn jongens begrijp me niet verkeerd maar ik vind het ook zeker prettig om dingen voor mezelf te hebben en te doen. Maar hoe zorg je daarvoor als je kinderen hebt?
De papa van thomas deel 2
En toen had ik ineens veel meer contact met de papa van thomas........
Wat ik er van moet denken weet ik zelf nog niet maar ja er is meer contact met s(de papa van thomas dus)
een rustige oud en nieuw
Het was een rustige oud en nieuw....ondanks mijn angst dat de kleinste veel wakker zou zijn.
ik las gisteren een blog van iemand die allemaal beren op de weg zag met betrekking tot oud en nieuw... En ik betrapte me erop dat ik precies hetzelfde voelde...... Ondanks dat ik al twee kinderen heb en al meerdere oudjaarsdagen meegemaakt heb met hun. Ik heb de hele avond zitten luisteren of de kleinste niet wakker zou worden van de knallen. Maar niks hoor. Meneer sliep overal doorheen. De twee oudsten trouwens ook. Ik had hun beloofd wakker te maken maar dat kostte me zelfs enige moeite. En de jongste werd pas wakker toen het rustiger werd. Geweldig.
Een kind met een oude ziel.
Als ik naar mijn jongste zoontje kijk dan heb ik echt het idee dat hij al veel meer van de wereld gezien heeft.
Ik ben helemaal niet zweverig aangelegd maar vanaf dat hij geboren is, is hij erg alert als hij wakker is. En als hij naar me kijkt dan is het net alsof hij me al van alles wil vertellen. Zoals mijn vader het zei..... Hij komt heel erg binnen.
Hulp aannemen is erg moeilijk.
Waarom vind ik om hulp vragen en hulp aannemen zo lastig? Erg lastig..
Ergens weet ik het antwoord denk ik wel. Ik ben gewend om de dingen alleen te moeten doen. Of in ieder geval ik denk dan dat ik het alleen zou moeten doen. Terwijl nu zo na mijn keizersnede blijkt dat veel mensen mij kunnen en willen helpen. En ja dat is erg fijn natuurlijk.