Profile icon Profiel News icon Posts (8)
Blog image
  • Mama

3 prachtige kids, maar niet altijd happy.. 1 jaar later

3 heerlijke, geweldige lieve, koppige kinderen en een geweldige man! Maar waarom zit ik er dan zo vaak doorheen? EEN JAAR LATER..

Vorig jaar deze tijd schreef ik een blog recht uit mijn hart en vol met emoties hoe het op dat moment ging. Nu een jaar later denk ik weer veel aan die blog en aan die tijd. Het is niet helemaal een goede periode om weer opnieuw hierover te schrijven, maar toch ook wel weer mooi om op een jaar terug te kijken. 

Artikel lezen
4 Reacties tonen
Blog image
  • Kind

Het leed dat nooit doorslapen heet..

Waarom? Waarom denken mijn kinderen dat het leuk om mama te pesten 's nachts? En waarom heeft mama daar veel te lang aan toegegeven?

Maar nu is het klaar! Ik ga er wat aan doen.. :) Echt! Dochterlief is ondertussen 4 jaar, maar ze vind het nog fijn als ze wakker word bij me te kruipen. Aangezien zij heerlijk gaat liggen laat ik dat vaak toe, ik ben al blij dat ik dan kan doorslapen. Tot het weer vaker achter elkaar gebeurd, dan breng ik haar terug.

Artikel lezen
4 Reacties tonen
Blog image
  • Baby

Mijn kleine bolle prematuurtjes!

Vandaag is het Wereld Prematuren dag. Een dag waar ik eigenlijk nooit zo bij stil heb gestaan, maar vandaag wel...

De reden waarom ik er nooit zo bij stil stond is omdat mijn tweeling dan wel prematuur was, met 34 weken geboren, maar van echte prematuren kon je niet spreken met gewichten van 2470gram en 2610gram. Wat waren het al complete mannen! Ze hebben 2 dagen aan de infant flow (ademhalingsondersteuning) gelegen, 1,5 week aan de apparatuur en toen was het wachten tot ze konden zonder sonde. Na 2,5 week mochten ze dan echt mee naar huis! Het waren slopende weken waarbij ik veel hulp nodig had, veel zorgen had, nog een prachtig kindje thuis had en in tegenstelling wat heel veel mensen zeiden zeker NIET nog even kon genieten van lekker slapen in de nachten en middagen. 

Artikel lezen
10 Reacties tonen
Blog image
  • Kind

Valt het je nu mee??

Valt het je mee? Deze vraag kreeg ik, ik wilde heel hard NEEEE schreeuwen.. Maar daarna heb ik er toch wel behoorlijk over nadacht..

Zoals ik wel eerder heb geschreven heeft een van mijn tweelingmannen een handicap, Een spastische hemiparese rechts. Een gedeeltelijke 'verlamming' van zijn rechter lichaamshelft. Sinds een jaar zijn we nu bezig met fysio, logopedie, ergotherapie enz.. Hij gaat nu zelfs naar een therapeutische peutergroep waar hij dus alle therapieën krijgt. Hij is er helemaal op zijn plek.

Artikel lezen
2 Reacties tonen
Blog image
  • Mama

3 Prachtige kids, maar niet altijd happy..

3 heerlijke, geweldige lieve, koppige kinderen en een geweldige man! Maar waarom zit ik er dan zo vaak doorheen?

Misschien dat het komt omdat we 3 kinderen hebben binnen 2 jaar tijd? Omdat ik gemiddeld 3 a 4x in de week op pad moet met Wesley omdat hij naar het ziekenhuis moet voor revalidatie? Omdat ik daar elke keer een brullend kind heb die niet gestimuleerd wil worden en dit dus slopend voor mama ook is? Hij ook niet loopt dus is sleep me een breuk, waar mijn lijf niet op is gebouwd? En niet te vergeten al die rompslomp en emoties daaromheen... Ik elke week weer oppas moet regelen voor de andere 2, waar ik me dan weer schuldig over voel? Ik ongeveer maar 2x in de maand mag doorslapen omdat er altijd wel een spookt 's nachts en we soms een bed vol hebben omdat er niemand wil slapen!? De kinderen ook altijd wel iets hebben, loopoor, oorontsteking, koorts enz? Mijn huis een chaos is, waar ik me dan weer schuldig over voel? Mijn man keihard moet werken om het financieel te trekken?

Artikel lezen
19 Reacties tonen
Blog image
  • Baby

Een-eiige tweeling, maar heel anders...

Bevallen van een prachtige gezonde een-eiige tweeling, alles ging hetzelfde, tot dit veranderde. Mijn zoon is 'gehandicapt' en dus 'anders'

Na een zwangerschap van 34 moesten mijn mannen geboren worden, Een prachtige een-eiige tweeling. Te vroeg geboren, maar na wat opstart problemen en 2,5 week neonatologie mochten ze mee naar huis. 2 tevreden identieke mannetjes die we maar moeilijk uit elkaar houden. Sliepen veel, waren tevreden, begonnen te brabbelen, bewegen, rollen enz.. Wesley was steeds iets later als zijn broer Stef, maar niks vreemds. Tot hij met negen maanden begon te tijgeren. Wesley gebruikt maar 1 arm en over de andere arm 'struikelt' hij steeds. Na het even aan te hebben gekeken toch maar even door naar de dokter. Die wil dat we door gaan naar het ziekenhuis. Na een hoop stress en tranen (bij mij) toch gerustgesteld, ze denken dat hij vast heeft gezeten in de buik of een infectie in zijn hoofd, maar toch maar een MRI voor de zekerheid..

Artikel lezen
0 Reacties tonen