In 2015 besloot ik na de ziekenhuisopname van mijn kleine draakje Gwynne (door de enorme stress en spanningen die er thuis waren vlak na haar geboorte is ze met 6 weken, tijdelijk opgenomen geweest voor haar en onze rust, omdat haar gezondheid eronder leed, maar ik zal daar later dieper op ingaan), dat het zo niet verder kon en heb ik hulp gezocht bij een psycholoog. Mijn verleden bleek mij meer dwars te zitten dan ik had verwacht. Wat voor mij werkte als kind om mij veilig bij te voelen, werkte mij tegen als volwassene, net zoals mijn gebrek om op te komen voor mijn grenzen.

Mijn droom was altijd twee kindjes. Maakte mij niet echt uit of het nou meisjes, jongetjes of van elk 1 zou zijn. Zodat ze samen zouden opgroeien. Zelf heb ik leuke herinneringen aan het samen opgroeien met mijn zusje (en toen ik 11 was, ook met mijn andere zusje, maar dat was toch anders door het leeftijdsverschil). Tuurlijk was het niet altijd rozegeur&maneschijn. Maar we hebben samen heel ook heel veel leuke en mooie momenten gecreeërd. En dat wil ik ook graag voor mijn kinderen.

Terwijl Roanne (ruime 6 maand oud) heerlijk aan het spelen is, check ik even snel mijn mail. Boel spam en mail wat ook tijdens het dutje wel gelezen kan worden, maar het mailtje van de Wij jonge ouders wil ik toch even graag lezen.

Tijdens mijn zwangerschap wist ik het helemaal, borstvoeding it is. Het leek mij heerlijk om zo intiem met mijn kleintje te zijn, nadat ze negen maand lang knus in mijn buik had gezeten. Vriendlief meegesleept naar een cursus over borstvoeding, zodat hij wist hoe hij mij hierin kon ondersteunen.

terwijl ik geniet van het perfecte ieniminie mensje wat bovenop mijn borst ligt, belt Barry op de gang onze ouders. Mijn moeder en zusje waren al in het ziekenhuis aangekomen en liepen net de gang op. Ondertussen hersteld de verloskundige de boel daar beneden met een paar prachtige hechtingen. Stuk of 15, wat mij op dat moment niks uitmaakt, want ik heb onze prachtige dochter in mijn armen.

Na een hobbelende rit van 15minuten naar het ziekenhuis, wordt ik in een rolstoel gezet en naar boven gebracht, naar een van de verloskamers.