Ik zeg niet dat je ontaard bent, je hebt ze immers mee proberen te nemen, al snap ik heel goed dat haar papa dit niet wilde. Als het met je dochter goed gaat heb je voor haar een moeilijke maar wel de beste beslissing genomen denk ik. Ik zal het je niet nadoen, plotseling iets beslissen zou ik op zich al niet doen. Mocht ik in jouw schoenen hebben gestaan had ik eerst de taal op zijn minst een beetje willen kunnen spreken. Had mijn vriend zijn eigen keuze laten maken en eventueel een latrelatie uitgeprobeerd. En dan zo gekeken of ik had kunnen wennen. Maar ik ben een familie mens, wil dicht bij mijn ouders zijn en vooral geen 1 dag mijn kinderen moeten missen. ( een echte moederkloek zeg maar). Ik kan niet zeggen wat je moet doen, je bent je gevoel gevolgd en dat zou ik blijven doen als ik jouw was, verandert je gevoel en wil je terug, heb het er met je vriend over en ga voor een langere tijd terug naar nl. Je kunt niet verwachten dat je vriend mee gaat aangezien die wel zijn werk daar heeft en zijn zoon daar nu zijn leven aan het opbouwen is, net zoals jouw dochter dit hier in nl doet. Ga eerst voor een soort inburgeringscursus, als je de taal spreekt en de gewoontes leerd kennen dan denk ik dat je daar een stuk gelukkiger word. Heel veel succes