Ik wou dat ik er zo in stond als jij. Ik vind het wel zwaar. Niet zozeer het opvoeden, maar vooral het alle ballen in de lucht houden. Ik weet dat het voor 99% bij mij ligt, omdat ik en het huis schoon wil hebben, en de was wil hebben gedaan, en mijn opleiding wil doen, wil werken, etc en dan ook nog geen nachten doorslapen ivm beide kids. Het zijn teveel ballen, dus ik moet zelf een stapje terug doen. Ik hoop dat het me ooit lukt er meer zo in te staan als jij!

Precies dit! 🙋🏻‍♀️ Alles wat je zegt en de voorbeelden die je noemt. Ik voel me soms gewoon buitengesloten, omdat alles bij mij zo makkelijk is gegaan (tot nu toe)!

Ik deel helemaal jou mening. Ik ervaar het moederschap ook niet als zwaar. Nee bij ons gedragen de kinderen zich ook zoals ze zich moeten gedragen en kan ik ze ook wel achter het behang plakken. Ik heb ook nog eens het “nadeel” dat mijn jongens van 5 en 9 echt model kinderen zijn zodra ze de voordeur uit lopen. Iedereen vind ze leuk, lief, geweldig maar zodra ze weer door die voordeur naar binnen stappen worden het weer 2 draken die elkaar het licht in de ogen af en toe niet gunnen. Toch geniet ik ervan en ja leuk is het niet altijd, maar zo was ik vroeger met mijn broer ook. Mijn oudste wordt overigens daardoor niet gezien zoals hij werkelijk is en dat is soms wel eens vechten tegen de maatschappij om te laten zien dat er wel werkelijk iets aan de hand is, maar ach dat vechten voor hem doe ik met liefde dus ook dat vind ik niet erg. Kortom ik leer en geniet iedere dag en mijn vlag gaat eerder halfstok als de schoolvakanties weer voorbij zijn dan dat ik sta te juichen zoals de meeste moeders roepen. Heb overigens ook schijt aan de maatschappij en hun bemoeienissen mijn kinderen mijn leven en ik bepaal graag zelf hoe ik dat leef.

Heel herkenbaar! En idd, precies wat je zegt. Je mag niet zeggen dat je het moederschap niet zwaar vind. Wordt ook wel weer duidelijk in de comments die je krijgt. Ik vind het moederschap ook niet zwaar, en heb er 1 van net 4 en 1 van 9. Kan ze allebei wel eens achter het behang plakken. En sommige dagen voel ik mij net een politie agent die heel de dag moet waarschuwen. Ik woon samen, werk niet en sta er eigenlijk altijd alleen voor. Vriendlief heeft een eigen bedrijf en werkt heel erg veel. Maar zwaar? Nee zeker niet. Ik vind het moeder zijn heerlijk! En nee, ik hoef geen schouderklopje. Maar het lijkt altijd alsof je het niet mag zeggen dat je het niet zwaar vind. Ik vind dat gek! Het betekent namelijk niet dat ik mij meer of beter voel dan moeders die het wel zwaar hebben. Ik ervaar het alleen anders!