Ik werk 28 uur en daarnaast ben ik ook fulltime mama,huishoudster en noem maar op. Ik zou niet thuis willen blijven, hoe graag ik mijn kleine lieve meisje ook heb. Ik moet onder de mensen komen anders word ik knettergek. Maar als het jullie financieel toelaat, geniet van de tijd die je fulltime kan doorbrengen met je dochter.

Ik stopte ook met werken op mijn 21ste. Achteraf vind ik dat best jong. Nu ben ik 38 en zijn mijn kinderen 16, 13 en 9 jaar. Ik ben voornamelijk thuis geweest met af en toe korte baantjes. Ik had het niet anders willen doen. Het werken is door de jaren heen ook echt uit mijn systeem geraakt. Nu sinds kort werk ik weer, maar het kost mij heel veel moeite. Mijn man heeft het altijd prima gevonden dat ik thuis was. Die vrijheid went heel snel, en ik moet nu weer wennen aan het hebben van een baan. Ook dit zal maar voor tijdelijk zijn. Ik ben gewoon gelukkiger zonder baan en snap heel goed dat dit niet voor iedereen is weggelegd, maar ik heb altijd gevoeld dat het goed was dat ik thuis was.

Zelf 19 en mama van een prematuurtje en ook huismama en ik herken je gevoelens

Het gaat niet alleen om wat ze financieel te bieden heeft, maar ook voor haar eigen ontwikkeling. Probeer nog maar eens in een werkritme te komen als je er al zo lang uit bent. Daarnaast zul je onderaan de ladder moeten beginnen en zal je salaris ook nooit zo hoog zijn als die had kunnen zijn. Dus wil je dan gaan leven van uitkeringen? Dat lijkt me niet het voorbeeld voor je kind, je wilt toch dat ze onafhankelijk haar eigen leven kan leiden? Dat kan alleen als je een diploma en een baan hebt! En zo te lezen moet jij ook nog even terug naar school (vindt = vind).