Niks aan toe te voegen,iedere dag is zeker een cadeautje!

Wat een lieve reactie!Het was inderdaad heel heftig...Maar als je er middenin zit besef je dat niet zo heel erg,je bent aan het vechten voor je leven (letterlijk op sommige momenten) en pas na alle ellende realiseer je wat je eigenlijk hebt doorstaan! Het gaat nu weer supergoed met me,ik ben op 21 januari opnieuw geopereerd om mijn buik te "reconstrueren" want door de zwangerschap en een erg grote littekenbreuk was het een puinhoop. Ze hebben alles overhoop gehaald en opnieuw in elkaar gezet en gelukkig is de uitkomst daarvan positief tot nu toe. Het ergste vond ik dat ik ons meisje moest missen die toen nog maar 3 maandjes oud was maar mijn mannetje heeft de zorg heel goed overgenomen,vrij gekregen van zijn werk en hij kwam elke dag met mijn liefie langs zodat ik toch even mijn dosis Jackie kreeg!! Nu ben ik nog herstellende,zachtjes gaat het steeds beter en hopelijk was dit de laatste operatie!!

Wat een mooi happy end. Elke dag een cadeautje.

Ik heb met tranen in mijn ogen je blog zitten lezen. wat een vreselijk begin van jou volwassenheid zeg. En wat ben ik blij voor jou dat de artsen het mis hadden en je nog wel zwanger kon worden. Het praten tegen je kleintje en hopen dat ze blijft plakken ken ik zo goed. Ik heb het zelfde gedaan. Wat vreselijk om dan nog halverwege je zwangerschap nog weer een operatie moeten onder gaan waarbij je je kindje kan verliezen. Maar je meid heeft bewezen dat ze een sterk dapper meissie is. die hoe dan ook wilde leven. Nog gefeliciteerd met je meisje. Hoe is het nu lichamelijk met je? Heb je normaal kunnen herstellen van de bevalling of heeft het toch wel voor wat complicaties gezorgd?