Wat verdrietig dat je jezelf zo alleen voelt. En wat sneu dat je collega,s je met 4 tegelijk aanvallen. Lees dat je man niet goed in zijn vel zit met een ziekte enzo, maar dat wil niet zeggen dat hij er niet voor jouw mag zijn he. Probeer te blijven praten en je niet weg te cijferen. En denk niet voor een ander, die heeft het al zo druk enzo. Echte vrienden zijn er echt voor je. En zelfs je moeder die zal als het goed is voor je klaar staan.? Daar is ze je moeder voor. Mijn moeder was ongeneeslijk ziek en zelfs daar kwam ik met onzinnige probleempjes in verhouding voor waar ze zelf in zat. En toch was ze blij dat ik daarmee kwam. Verwaarloos jezelf niet he. En ik had 1 vriendin, die verloor ik uiteindelijk en nu heb ik er weer 1 en dat is al meer vriendin dan wat ik ooit gedacht had te hebben ?