Wat goed dat het lukte! Het begin van je verhaal lijkt precies om het mijne! Met de tranen en het verrassings onderzoek bij de eerste afspraak. Wij zijn nu 19 maanden verder en ook naar huis gestuurd om het nog even zelf te proberen. Hoop houden vind ik het moeilijkst. Maar goed om te lezen dat het dus kan lukken! (Ben ook enorm benieuwd naar je ontspanningsmanier)