Je vergeet: eet een crackertje voor je smorgens opstaat... Daar werd ik echt mee dood gegooid. Ben 3 jaar geleden tot 32 weken met tussenpozen zo ziek geweest en al die tijd die opmerkingen. Denk je nou echt dat ik die stomme rotcracker nog niet geprobeerd heb? En in het ziekenhuis: hmmm meestal is het met 16 weken echt wel over. Nou das mooi, bij mij niet... wrijf er nog ff in hoeveel geluk wij hebben. Het enige wat mij wel op de been hield: In mei is het over. Elke dag is er weer 1 minder tot mei. En uiteindelijk heb ik 2 weken kado gekregen. Onze zoon vond 38 weken lang genoeg :)

Heel herkenbaar, bij de een op na laatste twijfel ik alleen of de betreffende persoon het echt had. Het is namelijk overleven met HG. Zou ook graag willen om te werken, erop uitgaan, onder de mensen. Voor de laatste: Je bent absoluut geen aansteller, laat niemand je dat zeggen! HG is een hel! Nogmaals heel veel sterkte! Je kunt het!