Even een aanvulling. Mijn zoon had verteld dat hij niet was uitgenodigd en dat t feestje die woe was, want zijn beste vriendje mocht er wel heen. Heb toen de moeder gefeliciteerd. Toen zei ze ow hij was vorige week jarig. Heb toen tussen neus en lippen door gezegt, hij vond het wel heel jammer dat hij niet mocht komen. Mijn zoontje sprak die middag met een ander kindje af die ook niet was uitgenodigd en die hebben het stik gezellig gehad.

Ik heb hier vroeger zelf mee te maken gehad. Hoe dat vroeger gegaan is en van alles geprobeerd is om het op te lossen maakt nu niet meer uit. Wel loop ik nu nog, hetzij in mindere mate, met de gevolgen. Misschien kun je kijken naar een sport waarbij zijn weerbaarheid vergroot word. Ook kun je kijken naar trainingen waarbij hij handvatten krijgt aangereikt om met pesten en buitensluiten om te gaan. Wacht er niet te lang mee want het is heel moeilijk om op latere leeftijd nieuw gedrag aan te leren. Ik bedoel dus niet dat je zoontje helemaal moet veranderen maar wel dat het handig is om hem te leren hoe hij om kan gaan met gedrag van anderen. De grote groep zal niet zo snel veranderen is mijn ervaring. (ik heb ook een paar andere blogs gelezen van je vandaar dat ik dit zo schrijf) Hoe dan ook ik hoop dat het op den dur beter zal gaan.

Ik herken wel een beetje je probleem. Al heb ik een een zoon met een adhd stempel. Word niet echt buitengesloten, maar is ook niet de eerste die voor iets gevraagd word. Hij heeft 1 vriendje wat echt zijn vriendje is en dit schooljaar probeert hij ook andere kindjes uit om thuis mee te spelen. Verjaardagsfeestjes valt hij ook meestal buiten. Pas een kindje jarig geweest die voor de zomervakantie ook op zijn feestje is geweest werd hij ook niet uitgenodigd. Ja jammer, sneu, maar mijn uitleg was gewoon, hij mag waarschijnlijk maar een aantal kindjes uitnodigen en als hij door veel kindjes is uitgenodigd, dan zal hij ook moeten kiezen, dat moest jij ook van mij op je feestje. Hij nam er genoegen mee. Vond het niet eerlijk, maar het was even niet anders